คืนร่านของละอองดาว

7

ผู้หญิงเหมือนกัน น่าประหลาดนักที่สามารถกระตุ้นเร้าอารมณ์ความรู้สึกทางเพศรสให้ลุกโพลง เพียงแค่สัมผัสภายนอกเท่านั้น

ละอองดาวหลับตาพริ้ม หัวใจยังคงเต้นรัวระทึก เพราะไม่รู้จริง ๆ ว่าส่วนไหนจะถูกนิ่มสัมผัส

นิ่มเอง...แท้จริงยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง และแท้จริงหล่อนแค่เคยแอบดูเท่านั้น ยังไม่เคยสัมผัสของจริง

อารมณ์รักมีเหลือเฟือตามวัย

แม้ไม่เคย แต่เมื่อถึงจุดนี้ ไม่ใช่เรื่องยาก แค่ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามอารมณ์

ถอดจนกระทั่งได้เห็นความงามเปลือยเปล่าตรงหน้า ละอองดาว...เหมือนกับภาพสลักของจิตรกรเอกก็มิปาน

เต้านมกลม อิ่มเอิบ จุกถันแดงระเรื่ออมชมพู หน้าท้องแบนราบ ขณะที่ส่วนสำคัญของความเป็นหญิง เนินนูน ไม่มีผืนหญ้าแม้แต่เส้นเดียวปกปิด

หัวใจของนิ่มเต้นรัวกับภาพที่ได้มองเห็น อารมณ์หื่นกระหายคุโชน เหมือนพายุมรสุมที่กำลังถาโถมเข้าหา

ทนไม่ไหวแล้ว... หัวใจของนิ่มบอกอย่างนั้น

“พี่นิ่ม!” ละอองดาวพร่ำเรียกชื่อของพี่เลี้ยง ขณะถูกนิ่มซุกใบหน้าเข้าหายอดถันแล้วใช้ลิ้นละเลงเข้าหา

ร่างงามแอ่นสะท้าน ไม่เพียงแค่ยินยอม แต่มันเกินนั้น

จุกนมแข็ง ตั้งเต้า ประสาทสัมผัสตื่นตัวสุดขีด มือเรียวถึงกับตะปบลงบนศีรษะของนิ่ม

ไม่ใช่ผลักให้ออกห่าง แต่ลูบไล้ และทำท่าเหมือนจะกดให้ดูดค้างอยู่กับเต้านมของตัวเอง ความเสียวซ่านที่ละอองดาวเพิ่งได้เห็นจากแม่จันตรี ก็คงเป็นแบบนี้ เสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาเอง

ร่างกายเหมือนกำลังล่องลอยขึ้นจากพื้น จุกนมมันวาวด้วยน้ำลายเคลือบ ยิ่งถูกแตะถูกดูด ยิ่งแข็งชูชัน

มือของนิ่มเคล้นไปรอบ ๆ ฐานเต้าของอีกข้าง ขณะที่อีกข้างก็ใช้ปาก แล้วสลับไปใช้กับอีกข้างหนึ่ง

“พี่นิ่มจ๋า”

“อืมมม์” นิ่มเริ่มเลื่อนตัวไถลงมาข้างล่าง หน้าท้องแบนราบนวลเนียน ก่อนจะเลื่อนกลับขึ้นไปใช้ปากดูดนมของละอองดาวอีก ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น

เมือกน้ำหวานในช่องทางรักของละอองดาวถึงกับเปียกชุ่มผนัง บางส่วนเริ่มซึมออกมาภายนอก