PLEASE REMEMBER ME -15-
Delay part
"เฌอ ๆ อย่าเป็นไรนะ เฌอ..." ผมอุ้มเฌอรีนวิ่งเข้าโรงพยาบาลเหมือนคนบ้า
ผมไม่ยอมปล่อยเธอลงจากอก ผมวิ่งพาเธอไปส่งถึงมือหมอที่เฝ้าเวร
"คนไข้เป็นอะไรคะ" พยาบาลคนหนึ่งเอ่ยถาม
"โดนทำร้าย และสลบไป หมอช่วยที ช่วยเมียผมที" ผมเขย่าแขนพยาบาลคนนั้น
"ใจเย็นก่อนนะคะ พยาบาลโทรตามหมอมาแล้วค่ะ คุณดีเลย์วางคุณเฌอรีนบนเตียงนี้ก่อนนะคะ" พยาบาลปลอบประโลม
ผมค่อย ๆ วางร่างบาง ๆ ของเฌอรีนลงบนเตียงผู้ป่วย ใบหน้าที่ช้ำม่วง รอยฝ่ามือ เลือดที่มุมปาก และรอยช้ำตามตัวของเธอ เฌอรีนนอนนิ่งไม่ได้สติ
ผมได้แต่กำมือแน่น มึงสมควรตาย...ถึงผมจะร้ายและเลวแค่ไหน ผมก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายผู้หญิง และยิ่งเป็นผู้หญิงของผม ผมเองยังไม่เคยตบตีเฌอรีนของผมเลยสักครั้ง ถ้าไม่นับเรื่องบนเตียง...ที่อาจจะรุนแรงไปหน่อย
"หมอเลโอทางนี้เลยค่ะ ๆ" สักพักพยาบาลก็เดินนำหมอคนหนึ่งมา
"เอาเข้าห้องไอซียูเลย ผมดูแล
