จวนตระกูลโจว
“นี่ก็หลายวันแล้ว ทางสำนักศึกษาไม่มีข่าวอะไรเลยอย่างนั้นหรือ” น้ำเสียงหงุดหงิดเอ่ยถามอย่างไม่พอใจนัก
“เจ้าค่ะ ไม่มีข่าวลือใดลอดออกมาเลย” สาวใช้คนสนิทตอบกลับด้วยความสงสัยไม่แพ้กัน
“พี่หญิง เช่นนี้รึว่ามันจะไม่ได้ผลเจ้าคะ” ท่าทางร้อนใจของฮูหยินรองขัดกับบรรยากาศสงบเงียบของฮูหยินใหญ่อยู่มาก
“เจ้าจะร้อนรนไปทำไม บางทีสำนักศึกษาอาจปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ แต่มันก็เท่านั้น ครั้งแรกๆ คงปิดได้ แต่ถ้ามีหลายครั้งเข้าจะปิดได้เช่นไรกัน” มือขาวผ่องยกถ้วยชาขึ้นจิบ ไม่ทุกข์ร้อนกับความคลาดเคลื่อนของแผนการ
“แต่ว่า-”
“ยิ่งเจ้าออกหน้าตามสืบข่าว มันยิ่งดูน่าสงสัย เจ้าอยากถูกจับได้งั้นรึ” ดวงตาเฉี่ยวตวัดมองภรรยารองของสามีด้วยความเหนื่อยหน่าย ยังดีที่อีกฝ่ายไม่ได้คลอดบุตรชายมาเป็นหนามแทงใจ
“ไม่เจ้าค่ะ” ฉินเหยียนซีก้มหน้าลงซ่อนประกายไม่พอใจในแววตา นางไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก คิดว่าตนเป็นเมียเอกมีบ
