วันนี้วันเสาร์สายป่านจึงเข้ามาช่วยงานในครัวที่เรือนใหญ่ หลังจากที่เธอตื่นมาตอนเช้ามืดก็ไม่พบภูผาแล้ว ไม่รู้ว่าเขากลับไปตอนไหน มาเจออีกทีก็ตอนที่เธอกำลังเสริฟอาหารเช้าให้คุณทัศนาและคุณสายธาร เธอนึกว่าเขาจะออกไปทำงานเสียแล้ว แต่เธอต้องหัวใจเต้นแรงใบหน้าแดงก่ำเมื่อเห็นเขาที่เดินลงมาจากชั้นบนแล้วเดินตรงมายังโต๊ะทานข้าว
“ตาผามาทานข้าวต้มก่อนลูกแล้วค่อยไป”
“ครับแม่ ” เจ้าของไร่หนุ่มแอบใช้สายตาชำเลืองมองสาวใช้ที่ยืนก้มหน้าถือถาดเปล่า แล้วกลับมาสนใจถ้วยข้าวต้มที่อยู่ตรงหน้าต่อ แม้ทั้งสองที่แอบมองกันจนบางครั้งบังเอิญสบตากันเข้าพอดี จนต่างฝ่ายต้องรีบหันหน้าหนี แต่ยังแสร้งเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อช่วยงานในครัวเสร็จแล้วเธอจึงรีบกลับมายังเรือนเพื่อกลับมาทำการบ้าน สาวน้อยนั่งบนแคร่ไม้หลังเรือนในตอนบ่ายที่มีแดดจัด แต่ยังดีที่ตรงแคร่ไม้มีร่มกอไผ่และต้นไม้แถวนั้นช่วยบังแดดและเป็นร่มเงาทำให้เ
