เวลาเธอยิ้ม น่ามองกว่าตอนเธอร้องไห้เสียอีก
คิดแล้วชายหนุ่มก็เบือนหน้าหนีเพื่อซ่อนรอยแดงๆ บนแก้มไม่ยอมให้เธอเห็น เขาทำให้เธอคิดว่าการเอาแต่ใจจะล้างจานของเธอทำให้เขาโกรธ แต่ชายหนุ่มก็ปล่อยให้เธอคิดไปแบบนั้นแหละ ดีแล้ว
ดีกว่าให้เธอรู้ว่าเขาเกิดเป็นบ้าเป็นบอ จู่ๆ เสือร้ายแบบเขาก็รู้สึก...เขิน...ขึ้นมาตั้งเยอะ
รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่พาสาวน้อยไปถึงห้างสรรพสินค้าได้ไวกว่ารถยนต์ที่ต้องฝ่าความแออัดของการจราจรในเมืองหลวงเสียอีก ดารีย์ถอดหมวกกันน็อกออกส่งคืนให้เขา วูบหนึ่งอดคิดไม่ได้ว่าที่นี่คนเยอะ
คงไม่มีที่ไหนเหมาะกับการหนีเท่านี้อีกแล้ว!
แต่วินาทีถัดมา ใบหน้าหวานอมเศร้าของอุณาก็ฉายวาบในความรู้สึกนึกคิด ถ้าเดือนเต็มบอกว่าพี่ชายของพยัคฆ์พาอุณาไปละก็ เธอก็ยังผละไปจากเขาไม่ได้
ไม่อย่างนั้นเธออาจไม่มีโอกาสได้เจอพี่สาวฝาแฝดอีกเลยตลอดชีวิต...
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น” เขาหันมาถามตอนที่เดินนำเธอเข้าไปในลิฟต
