“เออพี่สิงห์ ต้องพาน้องลูกแกะไปคืนเมื่อไหร่น่ะ” พยัคฆ์ถามด้วยหัวใจที่หวั่นๆ ยังหาทางออกไม่ได้เหมือนกันว่าต้องทำอย่างไรกับดารีย์ดี
“ไม่นี่ ไม่คืน” สิงหราชตอบเสียงเรียบ “ฉันซื้อขาด”
“โห เจ๋งว่ะ” พยัคฆ์ยิ้มกว้าง ไม่คิดว่าพี่ชายเขาจะพ่อบุญทุ่มเหมือนกันนะเนี่ย! “จ่ายไปเท่าไหร่น่ะพี่ ยี่สิบล้าน? ห้าสิบล้าน? หรือร้อยล้าน?!”
สิงหราชเหลือบมองน้องชายพลางยิ้ม
“แกล่ะ”
“สิบล้านนั่นแหละพี่ แต่ไม่ใช่คืนเดียวนะ สิบคืน”
แถมยังมีหวังจะได้หลักฐานมาเอาผิดเดือนเต็มด้วย พยัคฆ์ยืดอก เรื่องฉลาดใช้เงินไว้ใจเขาได้เลย
“ตกลงพี่จ่ายไปเท่าไหร่ถึงซื้อขาดมาได้ทั้งที่น้องยังไม่ได้ทำงานให้เดือนเต็มเลย น่าจะมากโขอยู่นะ”
สิงหราชฟังแล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนตอบคำถามสั้นๆ แต่ไม่รู้ทำไมรู้สึกชนะและสะใจ
“ล้านนึง”
พยัคฆ์อ้าปากค้าง มองพี่ชายยกเหล้าขึ้นจิบด้วยความรู้สึกอยากถีบพี่ขี้เก๊กให้ร่วงจากโซฟาตัวใหม่ของเขาเสียให้เข็ด!
