EP 4 ไหนขอชิมหน่อยซิ

1220 คำ
พยัคฆ์ครางในลำด้วยความพอใจ ก็ขนาดไม่ได้สัมผัสตรงๆ แต่มีเสื้อมากั้น เขายังรู้เลยว่าซาลาเปาคู่ของเธอทั้งนุ่มทั้งเด้งขนาดไหน! ดารีย์ค่อยๆ ลืมตาอย่างงุนงงรสสัมผัส ก่อนจะรับรู้ได้ว่ากำลังถูกเขาเลิกเสื้อขึ้นมาอย่างช้าๆ ปากและลิ้นร้ายของเขาทำให้อกเสื้อสีขาวของเธอเปียกเป็นวงจนเห็นปลายยอดสีชมพูชี้หน้าเขาอยู่ตอนนี้เลย มันเสียวปราดไปหมด... สุขซ่านเหลือพรรณนา แต่... จะบ้าหรือไรดารีย์! ยอมเขาขนาดนี้ได้ยังไง! คิดได้ดังนั้นสาวน้อยก็ผลักเขาอีกครั้ง ทว่าร่างใหญ่หนาราวกำแพงหินกลับไม่ขยับเลยเพราะเขายังสาละวนสนใจการถอดเสื้อเธออยู่ นี่เขาเลิกเสื้อขึ้นมาถึงใต้ทรวงอกแล้วด้วย ดารีย์จึงเกาะบ่าเขาแล้วยกเข่าขึ้นกระแทกท้องน้อยของชายหนุ่มอย่างจัง! พยัคฆ์อุทานหยาบคายในคอ เผลอปล่อยมือจนสาวน้อยหนีพ้นเงื้อมมือเสือ เธอมุดแขนเขาหนีเข้ามาในห้อง ดวงตาคู่สวยมองไปโดยรอบไม่เห็นอุณาอยู่ตรงไหนของห้องนี้เลย เหลือแค่ห้องน้ำเท่านั้น ทว่าเมื่อเท้าเรียวกำลังจะก้าวไปทางห้องน้ำ อ้อมแขนแกร่งที่รวบร่างเธอลอยหวือขึ้นพาดบ่าราวกับสาวน้อยไร้น้ำหนักก็ทำให้ดารีย์อ้าปากค้างถึงกับร้องไม่ออก โดยเฉพาะเมื่อเขาเดินเร็วๆ มาทางเตียงหลังใหญ่ แล้วโยนตัวเธอลงบนเตียงโดยไม่ออมแรงด้วย ตุ้บ! ดารีย์ถึงกับจุก... ก่อนพยายามลุกหนีเมื่อตั้งสติได้ แต่ชายหนุ่มก็กดขาเธอลงแล้วเอื้อมมือมากดข้อมือ ดวงตาของเขาหื่นกระหายจนสาวน้อยครั่นคร้ามตัวสั่น โดยเฉพาะเมื่อเขาจับอกเสื้อเธอแล้วกระชากทีเดียว เสื้อสำหรับใส่นอนที่มีแค่ไม่กี่ตัวของดารีย์ก็ขาดวิ่น! แคว่ก! “ขัดขืนโก่งค่าตัวเหรอเธอน่ะ ก็ดี...” เขาเหยียดยิ้มด้วยสีหน้าชอบอกชอบใจราวกับเด็กชายได้รับของเล่นชิ้นใหม่ “พยศแบบนี้ ฉันชอบ!” “มะ ไม่ใช่นะ” เธอพยายามปฏิเสธตะกุกตะกัก แต่กลับถูกเขากระชากเสื้อขาดๆ ออกจากร่างงาม ความเย็นยะเยือกของเครื่องปรับอากาศบาดผิวเปลือยเปล่า เสียงฉีกกระชากเสื้อของเขาด้วยที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนขาดอากาศ เหมือนหายใจไม่ออก เหมือนกำลังจะจมน้ำตาย! “อย่า! ได้โปรด ฉันแค่... อื้อ!” ไม่ทันจะอธิบายว่าเธอมาที่นี่ทำไม เศษผ้าขนาดยาวที่เขาฉีกจากเสื้อเธอก็ถูกมัดปิดริมฝีปากและผูกปลายไว้ทางด้านหลัง ดารีย์พยายามดิ้นจนงับเศษผ้าไว้ได้ แต่เมื่อเธอยกมือขึ้นจะดึงมันออกจากปาก ชายหนุ่มก็จับสองมือของเธอมัดไว้ด้วยกันทางด้านหน้าด้วยความเร็วและความแกร่งของร่างกายบุรุษที่ดารีย์สู้ไม่ไหว “โอ๊ะ มัดไว้แบบนี้จะทำกันยังไงล่ะ” เขาหัวเราะออกมาเบาๆ ทว่าดวงตาไม่ยอมละจากทรวงอกขาวนวล ตอนที่เธอสวมเสื้อยืดสีขาวนั่นเขาแทบไม่ทันสังเกตเลยว่าโสเภณีวัยเยาว์มีทรวงอกเต่งตึงล้นมือขนาดนี้ เมื่อกี้ตอนจูบก็ไม่ได้ลองทาบฝ่ามือลงไปเสียด้วย ผิวอ่อนๆ ของเต้านุ่มดูนวลเนียนละมุนราวกับผ้าไหมเนื้อดี ตรงปลายยอดก็เป็นสีชมพูอ่อนๆ เหมือนสีริมฝีปากหวานๆ ของเธอเปี๊ยบเลย “ช่างเถอะ... โนบรามาขนาดนี้ ดูจะเตรียมพร้อมมาดีนะคนสวย” พร้อมที่ไหนล่ะ ก็แค่ไม่ได้ใส่บราเซียนอนเท่านั้นแหละ! เธอโอดอยู่ในใจด้วยความโกรธและกลัวแต่ก็อธิบายอะไรไม่ได้แล้วเพราะโดนมัดปิดปากไว้เนี่ย แต่เมื่อยกเท้าขึ้นถีบเขารัวๆ ชายหนุ่มก็หยิบเศษผ้าที่เหลือมามัดเท้าเธอไว้ด้วยกันแล้วนั่งทับต้นขาของเธอไว้ เขาหัวเราะเบาๆ อย่างถูกใจอาการขัดขืนของสาวน้อย ก่อนโน้มหน้ามาใกล้ทรวงอกอวบอิ่ม ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดทำให้ดารีย์เบือนหน้าหนี หัวใจเต้นระรัว “อยากเล่นละครก็ทำไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะทำให้เสียวจนลืมเล่นตัวไปเลย!” ดารีย์ยกสองมือที่ถูกมัดขึ้นเพื่อดันตัวเขาออก แต่ไม่เป็นผล ชายหนุ่มจับข้อมือเธอกดลงไปด้านล่างแนบหน้าท้องแบนราบอีกครั้ง ก่อนก้มลงฝังปลายจมูกโด่งเป็นสันลงกับซอกอกขาวนวลเบียดชิด แล้วสูดลมหายใจลึกอย่างพึงใจ ชวนให้รู้สึกสยิวอย่างไรชอบกล “นุ่ม หอมด้วย” เขากระซิบเสียงกระเส่า “ไหนขอชิมหน่อยซิ” พูดพลางไล้เลียเต้าเปลือยเปล่าจนรับรู้ถึงความเปียกปอนของน้ำลายของเขา ดารีย์เบี่ยงกายหนี แต่พยัคฆ์ก็จับต้นแขนทั้งสองของเธอตรึงไว้แล้วซุกซบลงลิ้น ดูดเลียเบาๆ ในหนแรก ก่อนจะค่อยๆ ทวีความดุดันรุนแรง ดูดฟัดสองเต้างามอย่างมัวเมา “แฮ่ก...” ดารีย์หอบหายใจกระเส่า เผลอเผยอริมฝีปากแต่ก็หายใจลำบากเพราะเชือกที่รัดปากไว้ เธอดิ้นจนหมดแรง สั่งตัวเองให้รังเกียจเขาจนแทบไม่เหลือสติไว้สั่งการ ร่างกายก็ช่างเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เธอเสียวปราดไปทั่ว กลางกายเปียกฉ่ำด้วยความปรารถนาที่ถูกเขาปลุก... พยัคฆ์ครางในคอเบาๆ ด้วยความพอใจสองเต้าน่าหม่ำที่เขาลองชิมดูแล้วก็ลงความเห็นว่าอร่อยเหาะยิ่งกว่าเต้าใดๆ ที่เคยผ่านปากผ่านลิ้นเขา! “โอ เธอสวยมากเลย” ชายหนุ่มครางชมตามแรงอารมณ์แห่งราคะ มือหนาบีบเคล้นเต้างามตามอำเภอใจ พอใจที่แก้มเธอแดงด้วยความพิศวาส แถมยังแดงลามลงคอลงมาถึงเนินทรวงด้วย ให้ตายเถอะ! เธอเป็นโสเภณีที่น่ารักเป็นบ้าเลย น่ารักน่าหลงขนาดนี้มาขายตัวทำไมนะ เธอเหมาะจะเป็นเมียใครสักคนมากกว่า เหมาะกับการดูแลปกป้องตอนกลางวัน แล้วก็กระแทกกระทั้นให้ขาเตียงพังตอนกลางคืน! ดารีย์รู้สึกร้อนผ่าวไปหมดตลอดเรือนร่าง ยิ่งเขาจูบต่ำลงไปถึงเอว ประพรมปลายนิ้วไปรอบเอวเล็กๆ คอดกิ่ว ประทับจูบที่หลังมือบางที่ถูกมัดเข้าไว้ด้วยกันอย่างเย้าๆ ด้วย หัวใจเธอก็ยิ่งสั่นเทา ทุกการกระทำของเขาเหมือนระเบิดเวลาชั้นดีที่ทำให้ช่องท้องของเธอระอุด้วยความปรารถนา... เมื่อชายหนุ่มดึงกางเกงขาสั้นของเธอฉีกมันโยนทิ้ง แน่นอนว่าเขาค้นพบความงามแห่งอิสตรีทันที ก็เธอมาที่นี่ทั้งชุดนอนและเธอไม่ชอบสวมชุดชั้นในนอนอยู่แล้วนี่นา กลางกายสาวแฉะฉ่ำสั่นระริกด้วยความหนาวเมื่ออากาศเย็นเฉียบตกกระทบโดยไม่มีกางเกงผ้านิ่มขวางกั้น ดารีย์หรี่ตามองเขา เห็นชายหนุ่มดึงผ้ามัดเท้าเธอออก จากนั้นเขาก็จับเธอชันเข่าแล้วก้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ดอกไม้งามผุดผ่องที่ไม่เคยมีภมรใดเคยเด็ดดม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม