“พอใจยัง จะได้เปลี่ยนคืน” หญิงสาวรู้สึกเหนียมอาย ก็ผู้ชายที่เคยผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน นั่งตาค้าง เธอเปลี่ยนไปมากเลยเหรอแค่เสื้อผ้าชุดเดียวเอง
“เดี๋ยวๆ ลองอีกสักชุดได้ไหม?”
ออสตินรวบชุดมาทั้งราวแขวน เขายัดใส่มือเธอพร้อมกับดันหลังกลับไป พอประตูปิด ชายหนุ่มโบกมือเรียกพนักงาน เขาบอกขนาดไซน์เสื้อผ้าของอัจฉรา และสั่งชุดแบบใหม่ เกือบสิบ ชุดให้ใส่ถุงมารอไว้เลย การ์ดสีทองอร่ามรุ่นมาสเตอร์การ์ดแพลทินัมถูกส่งให้พนักงานพร้อมกับโบกมือไล่ยิกๆ
“จะบ้าเหรอคุณให้มาตั้งหลายชุดจะให้ลองชุดไหนดีล่ะ”
“ชุดไหนก็สวยทั้งนั้นแหละน่า ไม้แขวนดี ต่อให้ชุดเห่ยก็ยังสวย”
ช่างเป็นคำชมที่แสนประทับใจ สรุปเขาชมว่าเธอสวยหรือไม่สวยกันแน่ อัจฉราโครงศีรษะก่อนจะเปลี่ยนชุดใหม่ที่เธอแค่มองแล้วยังชอบ
เธอเดินเข้า เดินออกหลายครั้งจนต้องโวย ออสตินจึงจำใจยอมและเธอต้องตกใจอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มสั่งพนักงานเสียงเรียบๆ
“ชุดที่คุณผู้หญิ
