อัจฉราได้ยินคำพูดของมะลิเข้าพอดี นั่นสินะชายหนุ่มมีแง่มุมในแบบที่เธอไม่คิดเหมือนกัน เขาดูเป็นคนดีเหมือนกันนะ ทั้งที่เธอฟันธงเขาไปแล้วว่าออสติน เลวสุดขั้ว!
“มาขอกอดที” ออสตินตัวคนเดียวไม่มีพี่ มีน้องเขาจึงรู้สึกกับมะลิเหมือนน้องสาวและเด็กน้อยก็โหยหาความเข้มแข็ง เธออยากมีใครสักคนปกป้อง ไม่ใช่สู้ชีวิตเพียงลำพังโดยแบกรับภาระทั้งหมดไปเต็มบ่า
“ลุง...มีชื่อไหม? เรียกลุงมันแก่ไปลุงหล่อจะตาย เรียกพี่แทนได้ไหมล่ะ”
“อยากเรียกอะไรก็เรียกเถอะ จะลุงจะพี่ฉันไม่ถือ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้ม เขาโยกตัวไปมาจนเรือนกายสั่นๆ ของมะลิหยุดลง
“พี่ชายแล้วกัน จะได้เหมาะกับพี่อัจ ...นั่นหนูจองเป็นพี่สาว”
“อืม...ดีๆ ฉันตกลงกับยัยนั่นได้เราจะอยู่ด้วยกันสี่ คน โอเคไหม? อย่าลืมช่วยกล่อมยัยป้านั่นด้วยล่ะ”
ชายหนุ่มวาดแผนในหัว หากเจรจากับอัจฉราแล้วเธออออวยด้วย มันจะสุขขนาดไหนมีเจ้าหล่อนในสายตา มีลูกสุนัขวิ่งเล่นอยู่รอบ
