อีกด้าน
แดนชลกดโทรศัพท์แล้วยกยิ้มมุมปากจากนั้นเก็บไว้ที่เดิม
"คุณแดนแน่ใจแล้วหรือครับ..มันจะไม่มีปัญหาอะไรตามมาหรือครับ..ผมว่าเอาไว้ก่อนเถอะครับ..อืม..." สรอ้ำอึ้งคิดไม่ตก
"อาสรคร้าบ ผมขอเถอะครับ ผมจะไม่รออีกต่อไปแล้วครับ ฤกษก์ก็ได้แล้ว อะไรก็พร้อมแล้ว ผมพร้อมตั้งแต่เรียนจบโทแล้วนะครับอา
" แดนชลพูดอย่างหมดเปลือก
"เอ้า เอาก็เอาครับคุณแดน ถ้าจะโดนลูกสาวโกรธก็ไม่เป็นไรครับ อีกหน่อยลูกคงรู้ว่าผมหวังดีกับเค้าจริง ๆ " สรพูดอย่างปลง ๆ
"อีกอย่างนะครับ อาสรเลิกเรียกผมว่าคุณได้แล้ว เรียกผมว่านายแดนอย่างที่ป๊าเรียก หรือเรียกว่าลูกได้ก็ยิ่งดีเลยครับ" แดนชลประกาศิต
"เอ่อ โอ๊ย อย่าให้ถึงขนาดนั้นเลยครับมันไม่ชินจริง ๆ ให้ตายเถอะครับคุณแดน" สรพูดอย่างที่คิด
"ไม่เป็นไรครับ แต่ผมขออนุญาตเรียกอาสรว่าพ่อสรไว้ตรงนี้เลยละกันนะครับ" แดนชลออกตัวไว้ก่อน
"นู่น ตัวการมานู่นแล้วครับ" สรบุ้ยปากให้ว่าที่ลูกเข
