หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ด้านแดนชล
คิดไม่ตกกับความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นและดูจะถอยห่างทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ จะว่ามีใครคนอื่นหรือก็ไม่มี เขาได้แต่คิดคำนึงอยู่อย่างนั้นงานการไม่ได้แตะ
(...ต่อไปนี้เป็นเสียงกระซิบ ไอ้เอกแกว่านายดูเครียด ๆ มั๊ยว๊ะ....อือ..ใช่..เห็นเหม่อบ่อยด้วย...คนจะแต่งงานน่าจะสดชื่นนา..หรือว่านายจะทะเลาะกับคุณแสงว๊ะ...ก็ไม่น๊าก็เห็นอยู่ด้วยกันช่วยกันทำมาหากินดีเดี๋ยวทางโน้นมาช่วยดูบัญชีให้ทางนี้ เดี๋ยวทางนี้ไปช่วยชงกาแฟให้ทางโน้น ไม่น่าจะเป็นอาการของคนทะเลากันนะกุว่า...)
...ก็อยากได้มากกว่านั้นแต่อีกคนเค้าไม่ยอมนะซี๊.... เป็นแดนไตรที่พูดขึ้นมาลอย ๆ
"ห๊ะ/ห๊ะ" เอกและโด่งอุทานขึ้นพร้อมกัน
"คะ..คุณดาม มาเมื่อไหร่ครับ"
"มาตอนได้ยินคุณเอกพลและคุณดนูนินทาลูกพี่ของคุณอยู่พอดีละครับ" แดนไตรแซวเล่นขำ ๆ
"โถ่อย่าเรียกว่านินทาเลยครับ เรียกว่าบทสนทนาแห่งความห่วงใยและหวังดีจะดีกว่าครับ" โด่ง
