“ลุงจ๋าอาวววมาอีกเป๊ก! กรู๋ววววว”
“เหี้ยอะไรวะนั่น” มังกรกระโดดลงจากท้ายมอเตอร์ไซค์ ก่อนจะมองไปยังร่างที่กอดโหลยาดองที่เหลือเพียงก้นโหล แล้วโยกซ้ายโยกขวาเด้งหน้าเด้งหลังไปกับเพลงหมอลำ
“รำเพยมึงทำอะไรเนี่ย พี่สาวเดินแจกขนมชาวบ้าน น้องสาวเด้งเป็นกุ้งดีดอยู่ซุ้มยาดอง”
ร่างบางหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นหน้าศัตรู เดินโซเซเข้าไปป้องปากแล้วกระซิบบอก “อ้ายยยยมางกอน อ้ายหรรม ขอจาบบบหน่อยยย ( ไอ้มังกร ไอ้หรรมขอจับหน่อย )”
ใบหน้าหล่อแดงซ่านคว้ามือเล็กก่อนที่คนเมาอย่างเธอจะจู่โจมของสำคัญของเขา
“เหมือนมึงจะติดใจนะ ถ้าจับเล่นแล้วมันแข็งเมื่อไหร่มึงต้องรับผิดชอบด้วย”
“ง้านนน...ม่ายจาบละ ( งั้น...ไม่จับละ )” หญิงสาวบู้ปากอย่างขัดใจแต่ยอมแต่โดยดี ดวงตาเศร้ามองใบหน้ามังกรก่อนจะหิ้วโหลยาดองกลับไปนั่งที่โต๊ะ
“เอ้าอะไรของมึงวะ! หึ นึกยังไงมาเมาอยู่นี่ พ่อเขี้ยวรู้มึงโดนตีตายแน่” มังกรผ่อนยิ้ม มองแคร่ไม้ไผ่ที
