ถึงเวลาเลิกงานชมพลอยถือกระเป๋า ปรมัตถ์คว้าข้อมือของเธอพาเดินตรงเข้าลิฟต์ ก่อนจะพาขึ้นรถ ชมพลอยมีอาการขัดขืน เธอพยายามแกะมือของเขาออก
แต่ก็ไม่เป็นผล
“ผู้หญิงที่พลอยเห็น เธอเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมาจากอเมริกา... ตั้งแต่ผมรู้จักกับคุณ ผมก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนอื่นเลยนะครับ”
“…”
“พูดอะไรบ้างสิครับพลอย”
“…”
“เธอชอบผม... ใช่ แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอจริงๆ นะ ผมติดคุณขนาดนี้ จะเอาตาไหนไปแลผู้หญิงคนอื่น ต่อจากนี้ผมกับเธอจะไม่เจอกันอีก... ดีกันนะ... นะครับพลอย อย่าเงียบแบบนี้สิครับ”
“คืนนี้คุณใหญ่กลับบ้านไปก่อน ขอฉันอยู่คนเดียวก่อนนะคะ”
“ก็ได้ครับ แต่ผมอยากให้คุณรู้ไว้ ว่าผมมีพลอยแค่คนเดียวนะครับ”
“ขับรถกลับบ้านดีๆ นะคะ”
“ขอบคุณครับ”
อย่างน้อยเธอก็ยอมพูดคุยกับเขา ถึงจะยังมึนตึงปั้นปึ่งใส่บ้าง แต่ก็ยังดีกว่าเธอเงียบไปเลย
เขาออกไปกับญาริดาด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ดันลืมคิดถึงจิตใจอีกคน เพราะไม่เ
