นิก
ก็ดีแล้ว สุดท้ายเธอก็ทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่เรียกร้องไม่พูดถึง อย่างนี้ก็ค่อยทำงานด้วยกันต่อไปได้หน่อย เพราะถ้าเกิดเธอเรียกร้องมา ผมอาจจะยอมรับผิดชอบอย่างที่เธอต้องการ แต่ผมอาจจะรู้สึกไม่เหมือนเดิมกับเธอ
แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ดี เราจะได้อยู่ร่วมกันได้
“ขอบใจ” ผมพูดเสียงเรียบนิ่ง ก่อนจะลงจากรถของเธอแล้วเดินเข้าคอนโดไปโดยไม่พูดอะไรออกมา
ถามว่าผมรู้สึกยังไงกับการที่เธอไม่เรียกร้องอะไรแบบนี้ ใช่มันดีสำหรับผม และอาจจะดีสำหรับเธอด้วย แต่ถ้าให้มองอีกมุม มันก็รู้สึกหงุดหงิด มันเหมือนกับว่าเธอแค่ผ่านมาใช้ผมเป็นที่ระบาย แล้วพอทุกอย่างจบ เราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เหมือนกับว่าเธอไม่ได้สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น
“ยายผู้หญิงหน้าตาย!” แม้กระทั่งเจอหน้าก็ยังทำหน้านิ่งเหมือนระหว่างเราไม่เคยเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้น ผิดกับคืนนั้นจริงๆ ที่แม่ง...
เตยหอม
“เห้อ ทำไมเหนื่อยแบบนี้นะ” ฉันทิ้งตัว
