“มีนัดแล้วค่ะ” คนฟังเหมือนสายฟ้าฟาดทั้งๆที่คาดเดาออกแล้ว
“มีนัดแล้ว กับใครล่ะ”
“กับเพื่อนค่ะ” คนฟังเหมือนจะขำ แต่กลับเยาะหยันแทน มณีรัชดายังไม่ยอมรับน้องชายของเขาเป็นคนรักต้องตอบว่าเป็นแฟนถึงจะมั่นใจและเชื่อ แต่นี่เขาปักใจว่าหล่อนโลเล และไม่แน่นอน
นัดกับภูวพลช่วงเที่ยง วันนี้เขาขอหยุดงานครึ่งวัน แต่มารับมณีรัชดาตอนสิบเอ็ดโมง สถานที่เขาพาไปจึงรู้ว่าเป็นธนาคารแห่งหนึ่ง เนื่องจากใกล้เที่ยงผู้คนดูพลุกพล่านและลูกค้าของธนาคารก็แทบจะไม่มีที่ยืนที่นั่ง
หล่อนคิดว่าถ้าภูวพลตั้งใจมาทำธุรกรรมตอนนี้ เห็นทีต้องกินเวลาหลายชั่วโมง แต่งานของหล่อนก็เริ่มบ่าย เขาจะส่งทันมั๊ยเนื่องจากมณีรัชดาไม่อยากให้เสียการงานและเสียประวัติ เห็นเขาเดินตรงไปที่โต๊ะระบุตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายสินเชื่อเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์พร้อมดึงมือมณีรัชดาเข้าไปพร้อมกัน หญิงสาวรู้สึกประหม่า ทรุดลงนั่งเช่นเดียวกับเขาต่อหน้าผู้จัดก
