“ยังไม่ขึ้นมาหาเฮียอีกเหรอ”
“ไม่ไป”
“แสดงว่าจะให้เฮียไปหา ได้เลยรอแปบนะ”
“ไม่ใช่” เธอส่งข้อความปฏิเสธไป ทว่าเขาไม่ตอบกลับ ส่งสติ๊กเกอร์หน้าโกรธไป ยังคงเงียบไร้การตอบกลับ
‘หรือว่าเขาจะลงมาที่เรือนคนใช้จริงๆ ไม่นะ ถ้ามีใครเห็น หรือมีใครรู้ตายแน่นังหยี’ ยอดยาหยีครวญกับตัวเองอย่างร้อนรน คราวนี้ถึงกับนั่งไม่ติด ได้แต่เดินเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องแคบๆ แบบนั้น แต่ในที่สุดเสียงไลน์ก็ดังแทรกความวิตกของเธอขึ้นอีกครั้ง
“แน๊...ยังไม่ขึ้นมาอีก”
“โอ้ย กวนประสาท”
“อยากกวนอย่างอื่น”
“ไปตายเลยไป๊เฮีย”
“เฮียให้เวลาห้านาที ถ้ายังไม่มา เฮียจะลงไป” เขาขู่มาทางไลน์อย่างบ้าอำนาจ
คราวนี้คนถูกกดดันเป็นสาวน้อย ที่มองไปยังตู้เสื้อผ้า ซึ้งมีชุดนอน ชุดชั้นในราคาแสนแพงที่เขาควักเศษเงินซื้อ
