พี่นกพี่อูฐสองบอดี้การ์ด ยืนรอเธออยู่ที่รถ ด้วยมาดนิ่งเช่นเคย แต่วันนี้ต่างไปจากทุกวัน เฮียปราบกลับนั่งรออยู่แล้วในรถ เมื่อยอดยาหยี ย่อกายเพื่อจะได้เข้าไปนั่งในรถ จึงเห็นเขานั่งหน้านิ่งรออยู่แล้ว
“เฮีย...” หญิงสาวเรียกคนที่เสนอหน้า นั่งหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์อยู่ในรถ เขาจะมาไม้ไหนกับเธอกันเนี่ย
“ชู้ว เฮียจะไปส่งที่มหา’ลัยด้วย” เขาปรามให้เธอเงียบเสียง อย่าได้ต่อต้าน หรืออย่าได้ห้ามสิ่งที่เขาจะทำ
“เฮียไม่ไปทำงานเหรอคะ” เธอหันมองไปทางสองบอดี้การ์ด ที่พาตัวเข้ามานั่งในห้องโดยสาร ตั้งใจจะโวยเฮียนั่นล่ะ แต่เมื่อมีคนอื่นอยู่ด้วยจึงต้องจำนนเงียบโดยปริยาย
“ไปแต่จะไปส่งหยีก่อน” เขายังคงตอบสั้นๆ คำพูดน่ะสั้นนัก แต่ตอนทำอย่างอื่นยาว ไม่ยอมหยุด เธอจะขาดใจตาย หรือจะหมดแรง ยังไม่ยอมหยุด คนบ้า...
“เอ่อ...งั้นหรือคะ” หญิงสาวไม่รู้จะตอบโต้อย่างไร เมื่อมีสองบอดี้การ์ดนั่งร่วมมาด้วย หากอยู่กันสองคนพอจะ
