“อ้าว ถ้าอย่างนั้นแม่กาลก็พูดถูกสิจ๊ะ ก่อนหยิบจับอาหาร น้องแก้มใสต้องล้างมือก่อนนะคะ แล้วนี่หนูเล่นกับเจ้าซันหรือเปล่า” ปู่ถามกลับ เพราะเจ้าซันคือสุนัขที่วรกาลซื้อให้หลานสาว เพื่อเป็นเพื่อนวิ่งเล่น
“เล่นค่ะ” เด็กน้อยก้มหน้าตอบ
“ถูกต้องที่สุด คือหนูต้องล้างมือก่อนหยิบของกินนะจ๊ะ ถ้าไม่ทำ เดี๋ยวแม่กาลโกรธหนีไปอยู่ที่อื่นไม่รู้ด้วยนะ” ผู้เป็นปู่ที่ได้ฉายาว่าเห่อหลานสาวที่สุดคนหนึ่ง ช้อนร่างเล็กขึ้นมาอุ้มแนบอก เดินไปตามทางเดินตรงเข้าไปในครัว เพื่อพาหลานสาวตัวน้อยไปล้างมือ ก่อนจะโดนแม่กาลดุมากกว่านี้
อาหารเย็นพร้อม ทุกคนจึงมานั่งรวมกันเพื่อรับประทานอาหารร่วมกัน ความสุขจึงอบอวลเปี่ยมไปด้วยความชื่นมื่น คุณกรณรงค์ได้รับข่าวดีจากบุตรสาว ทั้งที่แสนเสียดาย อยากให้บุตรสาวไปทำงานที่กระทรวง เพื่ออนาคตที่ดีและสดใส การทำงานราชการในความคิดของคุณกรณรงค์ อย่างไรเสียก็มีความมั่นคงและนำพา
