“จริงน่ะสิ ผู้หญิงชอบบู๊แบบนั้น ผมไม่ชอบหรอก อย่างผมมันต้องร้อนแรง อ่อนหวาน น่ารัก จะมาเล่นเตะต่อยอย่างผู้ชายแบบนั้น ผมไม่เอาด้วยหรอก หาเสน่ห์ไม่ได้เลยสักนิด พี่อยากได้ก็เชิญจีบเธอเถอะ นายด้วยวัฒน์ ไม่ต้องห่วงฉันเลยนะ ฉันไม่ลงสนามแข่งกับนายกับพี่โอมหรอก ผู้หญิงของฉันมีเยอะแยะ”
พงษ์ระพีบอกไม่ตรงกับความจริงในหัวใจ คนอย่างเขาไม่เคยเสียฟอร์มต่อหน้าใครสักครั้ง และมันก็จะไม่เกิดขึ้นเช่นกัน แต่คำตอบในใจที่มีใคร ตัวเองตั้งแต่พบเธอ คือเธอต้องเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว เขายิงบาร์โค้ดติดที่ตัวเธอไว้เรียบร้อยแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นพี่กับนายวัฒน์ก็หมดคู่แข่ง เหลือแต่จะแข่งกันเอง ป้ะ...วัฒน์ไปกันเถอะ พี่สบายใจแล้ว” แม้ว่าศิวกรจะไม่ค่อยเชื่อคำพูดและสายตาล่อกแล่กของน้องชายนัก แต่เมื่อน้องชายคลานตามกันมาให้คำมั่น ยืนยันคำพูด ที่จะไม่ลงสนามประลองรักในครั้งนี้ เขาก็สบายใจ ลำพังตัวเขาเองแทบจะไม่มีเวลา จะเอาเว
