หมอหนุ่มกับเด็กสาวในปกครอง ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในตอนใกล้ค่ำ หลังจากจบเคสผ่าตัดที่แสนยาวนาน เขาก็ตรงดิ่งมารอรับเธอทันทีจึงไม่แม้แต่จะได้งีบหลับสักนิด โชคดีที่มีกาแฟช่วยชีวิตจึงฝืนทนต่อความอ่อนล้าขับรถยาวนานได้นับสิบชั่วโมง
ส่วนสาวน้อยที่เสียพลังงานไปกับการโดนรังแกก็นอนหลับสนิทในอ้อมกอดของเขา ร่างกายปวดเมื่อยร้าวรานจนแทบไม่อยากจะลืมตาตื่น
“มะลิ ตื่นได้แล้ว จะค่ำแล้ว ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวฉันสั่งข้าวให้มาส่งที่นี่”
“ค่ะ”
คนตัวบางลุกขึ้นมานั่งงัวเงีย ผมยุ่งฟูดูน่ารักจนเขาอดใจไม่ไหว หอมแก้มสาวน้อยขี้เซาไปหนึ่งฟอดใหญ่
“อุ๊ย หมอคะ”
“แค่หอมแก้มนิดหน่อย ให้ไม่ได้หรอ”
สาวน้อยส่งค้อนให้เขาวงใหญ่ แล้วเดินลากผ้าห่มห่อหุ้มร่างกายเปลือยเปล่าเข้าไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว ไม่อยากจะเสวนากับหมอหื่นๆ อย่างเขาอีก
“หมอคะ เราจะกลับกรุงเทพกันพรุ่งนี้เช้าเลยหรือเปล่าคะ”
ระหว่างทานอาหารเย็นพื้นเมืองของภาคเหนือที่เขา
