แต้มรักควานมือหาโทรศัพท์ที่เธอโยนไว้บนเตียง เธอหยิบมันมาสไลด์นิ้วรับสาย โดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา
“ฮัลโหล…”
เสียงงัวเงียของคนรับสายทำให้คนโทรมายิ้มบาง
“โบกมือลาชู้หน่อยสิครับทูนหัว”
เสียงทุ้มคุ้นเคยของเขาทำให้แต้มรักเด้งตัวลุกขึ้นมานั่ง หญิงสาวถือโทรศัพท์แนบหู กวาดตามองไปรอบห้องอย่างระแวง เธอนึกว่าเขาจะหน้ามึนแอบขึ้นมาหาเธอถึงห้องนอน
“แต้มง่วง แต้มจะนอนแล้ว แค่นี้นะคะ”
“แค่เดินออกมาตรงระเบียงห้อง แล้วส่งจูบให้ชู้พร้อมกับบอกฝันดี แค่นี้คงไม่เสียเวลานอนเท่าไรมั้งครับ”
“ไม่เสียเวลา แต่แต้มไม่ทำค่ะ”
“หนึ่ง...ออกมาโบกมือและส่งจูบให้ชู้ สอง...ผมลงจากรถและเข้าไปบอกพ่อกับแม่ของคุณว่า เราเป็นมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง”
แต้มรักถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เขาเป็นบ้าอะไรถึงชอบขู่นักหนา แล้วเรื่องที่เขาเอามาขู่ เธอก็ต้องยอมจำนนตลอด
คนถูกขู่ลงจากเตียง เดินออกไปนอกระเบียง ขณะที่ไฟในห้องสว่างโร่ เพราะเธอเ
