ช้าไปที่หญิงสาวจะเบี่ยงหลบเมื่อแขนหนาใหญ่รวบเอวบางของร่างเกือบเปลือยในชุดชั้นในลูกไม้เข้าไปหาอกกว้าง แขนทรงพลังรัดร่างเล็กจนหญิงสาวเจ็บร้าวที่แผ่นหลัง “เฮ็คเตอร์...ทำไมคุณทำแบบนี้ ฉันเจ็บนะคะ” “รู้ว่าเจ็บแล้วจะดิ้นทำไม...แค่ยอมให้ผมทำอะไร ๆ ที่อยากทำ คิดซะว่าเสร็จแล้วก็จะได้หมดหน้าที่ของคุณ” เสียงลอดไรฟันบอกความเจ็บแค้นที่ฝังแน่นในอกทำให้ณชนกหยุดขัดขืนในวินาทีนั้น หญิงสาวกลั้นน้ำตาแทบไม่ได้แต่ร้องไห้ไปเขาก็ไม่มีวันเข้าใจและสงสารเธออีกแล้ว “ถ้าอย่างนั้น...อยากจะทำอะไรก็รีบทำซะสิคะ! ฉันพร้อมแล้ว” ร่างเล็กจ้องตาเขาเขม็ง ทั้งที่ความเจ็บปวดกำลังกัดกร่อนแต่ทิฐิบางอย่างกลับฉายชัดออกมาจากดวงตาของหญิงสาวและความถือดีของเธอกำลังท้าทายอารมณ์ร้อนของเฮ็คเตอร์เหมือนระเบิดที่พร้อมปะทุได้ทุกเมื่อ ชายหนุ่มขบกรามแน่นก่อนจะก้มหน้าลงไปหาดวงหน้าหวานและบดริมฝีปากหนาบนกลีบปากของเธอพร้อมทั้งฉกเรียวลิ้นเข้าไปใ