“เดี๋ยวมึงเอารถไปเลยนะ กูขับรถน้องไปเอง” ไผ่โยนกุญแจรถต่อให้เพื่อน เมื่อได้เวลาเลิกงาน
“เจอกันที่คอนโดน้อง เดี๋ยวกูคุยเสร็จแล้วกูไปรับ” ไผ่พยักหน้าตอบ “อ่อ ไม่ต้องเสด็จขึ้นไปเยี่ยมเยือนห้องพักน้องนะครับ น้องเป็นผู้หญิงมันดูไม่ดี” ภูผากำชับเตือนเพื่อน
“คร้าบ รับทราบแล้วคร้าบ” ภูผาและไผ่พากันเดินมาหาข้าวหอมที่โต๊ะ ก่อนจะพากันเดินลงมารอธารและนุ่นด้านหน้าตึกที่เดิม ไม่นานธารก็ขับรถเข้ามาเทียบด้านหน้าตรงจุดที่ทั้งสามคนยืนอยู่
“สวัสดีค่ะพี่ไผ่ พี่ภูผา” ธารและนุ่นลงจากรถมาทักทายทั้งสองคน
“ธารไปกับพี่นะ ส่วนเพื่อน ๆ ธารเดี๋ยวไผ่มันดูแลต่อเอง” ภูผาบอกธารที่ยืนมองหน้าเพื่อนงง ๆ
“ธารนึกว่าจะคุยกันที่นี่” ธารมองหน้าคนนั้นทีคนนี้ทีเพื่อขอคำอธิบาย
“พี่จะพาไปกินข้าวแล้วค่อยคุย เชิญครับ” ภูผาตอบ ข้าวหอมและนุ่นหันมายิ้มให้เพื่อนอีกครั้ง ธารเดินกลับไปหยิบกระเป๋าในรถ แล้วจึงเดินตามหลังภูผาไป
“อยากกิน
