บทที่17
หมอนายกับปัญหาใหญ่
เจ้านาย....
ฉิบหาย! เวรกรรมอะไรอีกวะป้าแม่งเล่นแรงฉิบ พ่อกับแม่ผมช็อกไปเลย ผมลุกขึ้นเพื่อลากป้ามาคุยข้างนอกแต่เธอไม่ได้สลดเลยหัวเราะร่าชอบอกชอบใจยกใหญ่
"ป้าทำไมทำแบบนี้วะ ผมบอกแล้วใช่ปะว่ายังไม่พร้อมรับผิดชอบใคร!!"
"ฉันก็ไม่ได้ต้องการให้นายมารับผิดชอบนี่ ฉันต่างหากที่รับผิดชอบนาย^^"
"ไร้สาระ!"
"แล้วไง"
ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วผมมองกลับเข้าไปในบ้านแม่ผมกุมขมับส่วนพ่อผมกำลังคุยโทรศัพท์กับใครอยู่ไม่รู้แต่ผมเนี่ยซวยฉิบหาย
"ถ้าพูดไม่รู้เรื่องผมจะไม่ยุ่งกับป้าอีก-_-!"
"เจ้านาย! เดี๋ยวสิ นี่อย่ามาเดินหนีฉันแบบนี้นะ!!"
ปึ้ง!!
ประตูบ้านถูกปิดลงไม่พอยังล็อกใส่สาวสวยด้านนอกอีก เธอยู่ปากตัวเองสุดท้ายก็ตัดสินใจกลับบ้านไปตั้งหลักใหม่อีกรอบ
ผมเดินเข้ามาในบ้านแม่ผมก็กวักมือเรียกมาคุยเป็นการส่วนตัว ท่านไม่ได้ติดใจว่าผู้หญิงที่ผมกำลังขั้วอยู่ตอนนี้เป็นเจ๊วีนัสแต่ท่าน
