“เรากำลังจะได้เงินหมื่นแล้วไอ้ชาญ”
ลุงสนฉีกยิ้มหน้าบานขณะหันไปพูดกับเพื่อนรัก ซึ่งพอได้ยินจำนวนเงินพนันก็ถึงกับรีบร้องเชียร์พีรดาในทันที
“คุณฬานา สู้ๆ คุณฬานาสู้ตาย เอาชนะคุณไฟให้ได้นะครับ” ลุงชาญร้องเชียร์เสียงดัง
และก็มีลุงสนร่วมร้องเชียร์ด้วย “คุณฬานาสู้ๆ พวกลุงๆ อยู่ทีมของคุณฬานาครับ”
“แหม! เจอกันไม่กี่นาที ก็เชียร์ออกนอกหน้าเลยนะ”
อัคคีอดเหน็บไม่ได้ รู้สึกโมโหลุงทั้งสองซะจริงๆ ที่ชื่นชอบพีรดาทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกัน แต่จะว่าไปแล้ว เขาเองก็ชอบพีรดาไม่แพ้กัน
พีรดาหันมาคลี่ยิ้มให้กับคนที่ร้องเชียร์ และเมื่อมั่นใจว่าเจ้าพยศคุ้นเคยกับเธอแล้ว ก็ค่อยๆ ยกเท้าเหยียบบังโกลนม้า ก่อนจะดึงตัวขึ้น พอนั่งบนหลังเจ้าพยศได้ ก็ใจ
เต้นตุบๆ กลัวว่ามันจะสะบัดเธอตก
“เจ้าพยศ อย่าสะบัดฉันตกนะ”
พีรดาเอ่ยพูดกับเจ้าอาชาไนย พร้อมกับลูบบนแผงคอของมันไม่มีหยุด เมื่อมั่น
ใจว่าเจ้าพยศไม่สะบัดเธอตกจากหลัง
