ตอนที่ 3.
1526 คำ
“อ๊า ท่านเอาอะไรแทงข้า โอ๊ย... ซี๊ดดดด”
นางภูติไอวี่กรีดร้องด้วยความตกใจ ถดสะโพกหนีแต่ถูกเขาจับล็อกไว้แน่น ขณะกระแทกกายเข้าหาดันจนส่วนปลายของแท่งทองกระทุ้งชนภายในจนสุด นางสะดุ้งโหยงกรีดร้องด้วยความเสียวปนเจ็บ แต่ความเจ็บปวดมีเพียงชั่วครู่เมื่อพ่อมดหนุ่มร่ายเวทย์บรรเทาความเจ็บปวดให้ เหลือเพียงความหฤหรรษ์ที่เขากำลังจะป้อนให้ล้วนๆ
“รัดแน่นมากนางภูติน้อย ซี๊ดดด รัดข้าจนแทบหายใจไม่ออกแล้ว เยี่ยมมาก โอ้ว”
พ่อมดหนุ่มสูดปากครางลั่น จับเอวคอดของนางภูติไว้แน่น ก่อนจะกระเด้งเอวสอบกระแทกพาตัวตนเคลื่อนเข้าออกช่องทางสวาทอย่างเมามันส์ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง ตั่บ ตั่บ ตั่บ
อารมณ์ในกายพลุ่งพล่านยากจะดับลงง่ายๆ ด้วยห่างหายจากรสสวาทมายาวนาน พอได้เสพอีกครั้งก็เหมือนได้รับน้ำทิพย์ชโลมกาย อยากกินนางให้หายอยาก ความปรารถนาในกายถูกปลดปล่อยแบบไร้ขีดจำกัด เขายกตัวนางขย่มลงมา แล้วเด้งสวนเข้าหา เสียงกรีดร้องของนางภูติกระตุ้นให้เกิดกำหนัดรุนแรงจนหน้ามืด พ่อมดหนุ่มไม่ออมแรงสาดซัดเข้าหาร่างงามอย่างเมามันส์
“โอ้ว มันส์มาก เอามันส์ไม่แพ้แม่มดเลย นางภูติของข้า”
พ่อมดหนุ่มร่ายเวทย์ปลดเชือกที่มัดข้อมือนางออก พาร่างงามเอนร่างลงบนพื้นที่ร่ายเวทย์เสกผ้ามารองไว้ จากนั้นก็จับขานางแยกกว้างโยกขย่มนางแรงๆ กระแทกกายเข้าหาร่างงามแบบไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่น จนคนที่หลับตาต้องลืมตามอง ก่อนจะทำตาโตเมื่อเห็นการเสพสมแบบชัดๆ
“ไอ้พ่อมดมันทำอะไรไอวี่ น่ากลัวเหลือเกิน ไอวี่ต้องตายแน่ๆ” นางภูติอลิศกัดฟันแน่น มองภาพตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว
พ่อมดหนุ่มยังคงเสพสมนางภูติสาวอย่างเมามันส์ ภายในกายสาวตอดรัดเขาถี่รัว บ่งบอกว่านางได้เดินทางไปแตะเส้นชัยก่อนเขาหลายรอบแล้ว เสียงหอบหายใจแรงของนางมาพร้อมเสียงครางหวานแหลม นางมองเขาตาหวานเยิ้มติดอกติดใจในรสสวาทที่เขาป้อนให้
“แรงๆ กระแทกเข้ามาแรงๆ ข้าชอบ มันส์เหลือเกิน ท่านทำอะไรข้า ทำไมมันดีแบบนี้”
นางถามเสียงหอบ เด้งเอวรับแรงกระแทกแบบสาใจ
“มันเรียกว่าการเสพสม พวกเราพ่อมดจะมอบความสุขแบบนี้ให้พวกเจ้าได้ เพียงแค่พวกเจ้ายอมทำตามคำสั่งของเรา ดินแดนเวทมนตร์มีทั้งพ่อมดแม่มด เราเสพสมกันแบบนี้ทุกครั้งที่ปรารถนา พวกเจ้ามีแต่หญิงถึงไม่รู้ว่าการเสพสมมันยอดเยี่ยมเพียงใด”
พ่อมดหนุ่มเป่าหูให้นางภูติเคลิบเคลิ้ม หวังให้ตกเป็นทาสสวาท
“ท่านทำให้ข้ามีความสุขมาก ข้าอยากให้ทำอีกเยอะๆ ข้าชอบ ทำอีก แรงๆ เลย เข้ามาในตัวข้าเลย”
นางภูติสาวติดอกติดใจ จนหลงลืมความบาดหมาง นางกอดร่างหนาตวัดขารัดเอวเขาไว้ กดส้นเท้าจิกสะโพกเขาให้กระแทกลงมาหานางหนักๆ ปากก็ดูดต้นคอเขา ปลายลิ้นตวัดไล้เลียไปทั่วใบหน้าหล่อเหลา ก่อนจะประคองใบหน้าเขาแล้วดูดปากของเขาเลียนแบบการจูบที่เขาสอนให้เรียนรู้
“อื้อ เก่งเกินไปแล้วนางภูติ”
พ่อมดหนุ่มหัวเราะชอบใจ พลิกร่างงามให้คุกเข่าลงแล้วสอดเสียบกายชายเข้าไปในกายสาว กระแทกแรงๆ นางกรีดร้องเสียงหลงเมื่อเข้าไปลึกกว่าเมื่อครู่
“โอ้ว พ่อมดของข้า มันส์มาก แรงๆ เลยข้าชอบ ซี๊ดดดด เสียวเหลือเกิน”
นางเริ่มเรียนรู้การตอดรัดจากภายใน เมื่อเขาเคลื่อนกายเข้าออกนางก็เกร็งท้องตอดรัดเขาไปด้วย ให้ความรู้สึกแน่นตึงและเสียวเพิ่มมากขึ้น จนต้องหลับตาสูดปากแรงๆ
“เอามันส์ดีเหลือเกินนางภูติของข้า อ๊า ใกล้แล้ว โอ้ว”
พ่อมดหนุ่มกระแทกกายหนักๆ อยู่ร่วมสิบนาที ก่อนจะปลดปล่อยน้ำอมฤตจนหมดลำกาย เขากระแทกกายเข้าออกอีกสองสามหนให้น้ำหมดลำ ก่อนจะซบหน้านิ่งสอดกายชายเข้าลึกให้โพรงสวาทโอบรัดเขาไว้ หายใจแรงแล้วร่ายเวทย์ให้หายเหนื่อยถึงได้ถอดถอนกายออก ปล่อยให้นางภูติสาวนอนหลับตาหายใจอ่อนระทวย เขาหันไปมองนางภูติที่ถูกมัด สบสายตาหวาดกลัวของนางแล้วเกิดอารมณ์ปรารถนาขึ้นมาอีกครั้ง จึงโบกมือร่ายเวทย์ให้นางภูติตนแรกหลับใหลไป ก่อนจะลุกขึ้นเดินมาหานางภูติสาวตนนั้น
“เจ้าทำร้ายไอวี่ เจ้าฆ่านางแล้วใช่ไหม”
ภูติอลิศมองน้องสาวด้วยความตกใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายแน่นิ่งไป นางมองหน้าพ่อมดหนุ่มอย่างหวาดหวั่นเกรงเขาจะทำร้ายนางเหมือนที่ทำกับไอวี่
“เจ้าช่างไร้เดียงสาเสียจริงนางภูติ มาเถอะข้าจะสอนให้เจ้าเรียนรู้การเสพสม”
พ่อมดหนุ่มส่ายหน้าด้วยความเวทนา คงต้องสอนให้นางรู้จักการเสพสมแบบที่สอนนางภูติไอวี่เสียแล้ว รูปร่างนางก็น่าฟัดไม่แพ้กัน เขาโบกมือให้เสื้อผ้าหลุดออกจากร่างงาม
“กรี๊ดดด เจ้าถอดเสื้อผ้าข้าทำไม อย่านะ อย่าทำร้ายข้าเลย ข้ากลัวแล้ว”
นางภูติสาวกรีดร้องด้วยความตกใจบิดตัวไปมาไม่ยอมให้พ่อมดหนุ่มแตะต้อง พอเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้นางก็อ้าปากงับจมูกเขาทันที
“โอ๊ย บังอาจกัดจมูกข้าเหรอ แบบนี้ต้องสั่งสอนให้สำนึก ข้าจะทำให้เจ้าไม่กล้าทำแบบนี้กับข้าอีก นางภูติ”
พ่อมดหนุ่มโกรธมากหมดอารมณ์โอ้โลมนาง เขาไม่สนใจว่านางภูติตนนี้จะพร้อมเสพสมหรือไม่ เมื่อความโกรธบังตาทำให้อยากทำให้นางเข็ดหลาบไม่กล้าหือ เขาจับขานางแยกกว้างแล้วเสียบท่อนกายชายเข้าไปทันที
“กรี๊ดดดดดดด”
นางภูติสาวสะดุ้งเฮือกเบิกตากว้างรู้สึกเจ็บแปลบตรงกลางร่าง นางตัวสั่นระริกนิ่งงันด้วยความตกใจไม่กล้าขยับตัว เมื่อบางอย่างทิ่มแทงฝังเข้ามาในร่าง หัวใจเต้นรัวด้วยความหวาดหวั่นนึกในใจว่านางคงตายแน่แล้ว เขาคงใช้อาวุธแทงนางจนตายเป็นแน่ ภาพก่อนหน้าที่เขาใช้อาวุธร้ายทิ่มแทงเข้าไปในร่างของไอวี่จนนางภูติน้อยดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานผุดเข้ามาในหัว นางภูติอลิศหลับตาแน่นยอมรับชะตากรรมของตัวเองที่ต้องตายก่อนเวลาอันควร ภายในกายอึดอัดคับตึงไปหมดเมื่ออาวุธร้ายฝังลึกเข้าไปในร่างของนาง นางภูติสาวได้แต่รอเวลาให้พ่อมดหนุ่มลงมือปลิดชีพตัวเอง
แต่ทว่า... เขากลับร่ายเวทย์ให้นางหายจากความเจ็บปวด แล้วร่ายเวทย์ให้นางหลุดจากพันธนาการของเชือกที่มัดไว้ ร่างงามถูกช้อนอุ้มโดยให้นางหันหน้ามาหาเขา เอาขาเกี่ยวรัดเอวเขาไว้ทั้งที่ยังประสานร่างอยู่กับเขา นางภูติอลิศกะพริบตาปริบๆ งุนงงกับสิ่งที่เขาทำ
“ฮึ เจ้าคงกลัวละสินางภูติ ไม่ต้องกลัว ข้าไม่คิดฆ่าเจ้าหรอก ข้าจะสั่งสอนให้เจ้าเรียนรู้การเสพสม เจ้าจะได้พบกับความสุขเช่นเดียวกับน้องสาวของเจ้า”
พ่อมดคาไลน์กระตุกยิ้มร้าย อารมณ์โมโหเลือนหายไปเมื่อได้เข้าไปอยู่ในร่างงดงามของนางภูติสาว เขาไม่ควรใช้อารมณ์โกรธลงทัณฑ์นาง แต่จะใช้อารมณ์สวาทสั่งสอนนางให้ตกเป็นทาสของเขามากกว่า
“เจ้าจะทำอะไรข้า เอามันออกไปจากตัวข้า ข้าอึดอัด ได้โปรดอย่าทรมานข้าเลย”
นางภูติอลิศอ้อนวอนเสียงสั่นพร่า ในกายสาวอึดอัดคับแน่นไปหมดกับอาวุธร้ายที่ฝังอยู่ภายในกายสาว มันช่างยาวและใหญ่โตน่ากลัวเหลือเกิน เขาเอามันเสียบแทงเข้ามาในร่างของนางจนมิดด้าม ตอนนี้อาวุธร้ายดูเหมือนจะขยายขนาดใหญ่กว่าเดิมจนคับตึงไปหมด นางพยายามจะถดสะโพกถอยออกแต่เขาไม่ยอมปล่อย ใช้มือกดเอวนางให้โอบรัดมันไว้ โดยยังอุ้มพาตัวนางเดินไปรอบๆ ต้นไม้ แรงก้าวย่างทำให้ลำกายที่สอดอยู่เสียดสีไปมา ก่อให้เกิดความรู้สึกเสียวแปล๊บ ความเจ็บปวดราวกับจะปริฉีกเลือนหายไปตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้ ตอนนี้นางรู้สึกเหมือนส่วนเชื่อมประสานร้อนผะผ่าว ภายในกายสาวหลั่งน้ำหวานออกมาจนโชกชุ่ม ยิ่งเขาขยับเดินไปมายิ่งเสียวสยิวจนต้องเม้มปากไว้ไม่ให้ส่งเสียงคราง นางเริ่มรู้แล้วว่าอาการของไอวี่นั้นไม่ได้ทรมานเพราะเจ็บปวด แต่เกิดจากความเสียดเสียวภายในกาย
- ผู้เขียน
