- 14 -
WELTON PART :
"พี่เวลคะแพรไม่ไหวแล้วนะ" เสียงหวานเอ่ยแผ่วเมื่อผมยังคลอเคลียอยู่กับร่างกายของเธอ
ผมจูบซับที่ใบหน้าหวานก่อนจะออกแรงดูเม้มที่ร่างกายขาวเนียนของเธออย่างหื่นกระหายทำให้เกิดรอยแดงเต็มไปหมด
"ฉันยังไม่อิ่ม" ผมเอ่ยขณะที่ยังฝากฝังร่องรอยบนตัวแพรดาวอยู่
"อื้ออ แพรไม่ไหวแล้วจริงๆนะคะ พอเถอะค่ะ" แพรดาวผลักที่อกแกร่งของผมเบาๆก่อนจะส่งสายตาออดอ้อนเพื่อขอให้ผมหยุดทำ
"คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะหยุดรึไง"
"อื้อออ พี่เวลแพรช้ำไปหมดแล้วนะ" ผมก้มลงบดจูบที่แก้มใสด้วยความหมั่นเขี้ยว ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ทำให้ผมหลงอยู่ตลอด
"งั้นก็นอนซะ ก่อนที่ฉันจะจับเธอเอาอีกรอบ" ผมยอมผละออกจากร่างนุ่มและลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันที่เอว
"แล้วพี่จะไปไหน"
"สูบบุหรี่" ผมเอ่ยก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียงโดยมีสายตาหวานของแพรดาวจับจ้องอยู่ไม่ห่าง
เธอเองก็คงจะแปลกใจอยู่เหมือนกันที่ผมยอมปล่อยเธ
