- 9 -
"เธอถึงบ้านรึยัง" ฉันเอ่ยไปยังโทรศัพท์ซึ่งกำลังคุยกับหลินอยู่ ในเวลานี้หลินเพิ่งเลิกงานจากการเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารฉันก็เลยโทรไปคุยเป็นเพื่ิอนระหว่างที่หลินเดินกลับบ้าน
(ถึงแล้วๆ กำลังเปิดประตู)
หลินบอกพร้อมกับเสียงประตูที่ถูกปิดก่อนจะเงียบไป
"เข้ามาในบ้านแล้วใช่ไหม"
(ใช่ค่าา ขอบคุณมากนะแพรที่โทรมาคุยเป็นเพื่อน)
"ฉันเองก็เหงาด้วยแหละ" ฉันเอ่ยออกไปด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
ก็เพราะเรื่องเมื่อเย็นที่ฉันทะเลาะกับพี่เวลยังไงล่ะ แค่ฉันบอกว่าเรียนจบแล้วจะกลับไทยเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ คงเพราะยังเอาคืนฉันไม่สาสมสินะ
หากเป็นคนอื่นฉันก็คงจะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขารั้งฉันไว้แล้ว แต่นี่เป็นเขา...เขาที่ไม่เคยรักฉันเลย
(เห้อแพรเอ้ย ฉันสามารถช่วยอะไรแกได้บ้าง)
"ไม่เป็นไรหรอกน่า เธอก็รู้ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจาก...ยอม"
(พอๆ เราจะไม่คุยเรื่องเครียดในวันนี้ นี่ก็ตีหนึ่งกว่าแล้วด้วย วันเกิดเธอแล้วน
