- 20 -
ตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือนแพรดาวและเวลตันต่างถอยกันมาคนละก้าวสองก้าวเพื่อทบทวนเรื่องความสัมพันธ์ของเขาทั้งสอง แพรดาวเองยังคงดูแลเวลตันในทุกๆดรื่องเช่นเดิมทั้ง อาหารการกิน ชุดไปทำงาน และเรื่องในบ้านเรื่องอื่นๆตามเดิม แต่การพูดคุยนั้นทั้งคู่ยังคงน้อยลงเพราะเหตุการณ์ในคืนนั้น แม้ว่าเวลตันเองจะพยายามเข้าหาแล้วก็ตามแต่เธอเองก็ยังคงนิ่งงันดังเดิม
"แพรดาว" เสียงเข้มของเวลตันเอ่ยเรียกแพรดาวที่กำลังเตรียมอาหารอยู่ที่โต๊ะ
"คะ" ใบหน้าหวานหันตามเสียงเรียกพร้อมกับเวลตันที่ก้าวเท้าเข้ามาหาคนตัวเล็กทีละก้าว
"วันนี้ทำอะไรกิน" เวลตันเดินเข้าไปประชิดตัวแพรดาวก่อนจะเอ่ยคลอที่ใบหน้าหวานพร้อมกันประทับริมฝีปากลงที่แก้มใสของเธอเบาๆ
"อื้ออ พี่เวลคะเดี๋ยวมีคนมาเห็นนะ" มือเล็กดันอกแกร่งออกพรางเบี่ยงตัวจากเวลตันสองก้าว
"ใช่ครับเดี๋ยวมีคนมาเห็นนะครับเฮีย" เสียงของเฉินเอ่ยขึ้นแทรกพร้อมด้วยใบหน้ายิ้มระรื่
