"ช่วยออกไปให้พ้นที ฉันจะทำงาน " ฉันปัดมือของเขาทิ้งอย่างแรงและไม่ใส่ใจ
หมับ แต่เขากระชากจับแขนของฉันและดึงเข้าไปใกล้ๆทันที
" ถ้าฉันไม่พูดให้ " เนตัลเริ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"อิกระเทยโง่ๆนั้นไม่เอาเธอมาเป็นนางแบบของมันหรอก " ไอ้เลวนั้นพยายามจะข่มขู่ฉัน
" นึกถึงบุญคุณคนบ้างสิ " เขาจับที่เอวของฉันและขย้ำอย่างจนใจยั่วๆ
ผลักกก ฉันผลักเขาออกไปจากตัวอีกครั้ง
เนตัลเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างหื่นกาม
" ทุเรศ " ฉันพูดออกไปและพยายามจะเดินเข้าไปในห้องลอง เพราะกลัวว่าคนที่ผ่านไปผ่านมาจะเห็นเอา
ปัง ฉันกระแทกปิดประตูและลงกลอนไว้ทันที
ก่อนที่จะตั้งสติและรีบเปลี่ยนชุดเพื่อเตรียมตัวจะขึ้นเดินแบบบนเวทีเป็นคนสุดท้าย
มือของฉันเริ่มที่จะสั่นๆและฉันรับรู้ทันทีว่า อาการบ้าๆนั่นมันกำเริบขึ้นอีกครั้ง
ฉันพยายามจะหายใจเข้าและออก อย่างควบคุมมันเอาไว้
เพราะกระเป๋าถือของฉันอยู่ในห้องแต่งหน้า
แน่นอนว่าฉันไวต่
