"ฉันไม่กล้าขับหรอก" อัญญารัตน์มองกุญแจรถคันหรู ที่คนึงหาส่งมาให้ และตอนนี้รถคันนั้นก็จอดอยู่ที่บ้านหลังนี้แล้ว
"ทำไมล่ะก็ในเมื่อเขาซื้อให้แล้ว"
"ซื้อให้เธอไม่ได้ซื้อให้ฉันสักหน่อย"
"ก็ฉันขับไม่เป็น"
"ไม่เอาฉันกลัวทำรถเป็นรอย"
"แล้วเราจะไปทำงานกันยังไงไม่มีรถ"
"คงต้องไปรถโดยสารไม่งั้นก็แท็กซี่ เดี๋ยวตอนเย็นฉันจะแวะไปเอารถที่คอนโด" เพราะเมื่อคืนนี้ตอนที่ต้นสนไปรับ อัญญารัตน์ก็เลยเอามาแต่ของที่จำเป็นก่อน
"ก็ได้ตามใจเธอแล้วกัน วันหลังช่วยสอนฉันขับรถด้วยนะ" คนึงหาคงไม่คิดจะจอดมันทิ้งไว้แบบนี้เปล่าๆ แน่
"ได้เสมอเลยจ้าเพื่อน"
ทั้งสองเดินออกมาจากหมู่บ้าน เพื่อที่จะมาเรียกรถแท็กซี่หน้าวิลล่า แถวนี้หารถโดยสารยากหน่อย เพราะบ้านแต่ละหลังมีรถเป็นของตัวเอง
[บริษัทเสรีวิวัฒน์]
"ฉันก็เลยทำให้เธอมาทำงานสายไปด้วยเลย" กว่าจะมาถึงบริษัทก็เกือบจะสาย
"ไม่เป็นไรหรอก..เจอกันตอนเย็นนะ" อัญญารัตน์รีบ
