บทที่ 11
836 คำ
พอถามออกไปแล้ว แต่เขาดูเหมือนจะไม่สนใจ คนึงหาก็เลยถือแก้วกาแฟนั้นออกจากห้องประชุมมา
สายตาของเธอแอบชำเลืองมองบรรดาเลขาที่กำลังช่วยในที่ประชุมอยู่ ต่างก็ยิ้มใส่หน้ากันแบบเยาะเย้ยตัวเธอ
แต่ไม่เป็นไร เพราะเธอคิดไว้อยู่แล้วว่าจะไม่สนใจใคร
11 : 30 น. หลังประชุมเสร็จ
พร้อมรบเดินออกมาจากห้องประชุม พร้อมกับผู้ช่วยที่ถือของตามหลังมา
พอมาถึงห้องทำงาน ต้นสนก็รีบเดินไปเปิดประตูให้ ทั้งสองเข้าไปในห้องแบบไม่สนใจคนที่ยืนมองอยู่
"นี่เธอไม่เห็นหรือไงว่าประชุมเสร็จแล้ว ไปเก็บของช่วยกันสิจะมัวยืนทำไมอยู่ตรงนี้" ดอกอ้อซึ่งกำลังถือของออกมาได้ตำหนิคนึงหา ที่มัวแต่ยืนมองตามท่านประธาน
"ค่ะ" ที่เธอมองเพราะคิดว่าจะเริ่มต้นพูดกับเขายังไงดีกับเรื่องข้อเสนอที่เขายื่นมาให้
กว่าจะเคลียร์ห้องประชุมเสร็จก็ถึงเวลาเที่ยง ทุกคนลงไปทานข้าวหมดแล้วคนึงหาก็เลยเปิดประตูเข้าไปในห้องของเขาดูว่าเขาไปหรือยัง
"เที่ยงกว่าแล้วใครจะยังอยู่อีกล่ะ" พอเขามาก็ไม่เห็นมีใครอยู่ในห้องนี้แล้ว หญิงสาวกำลังจะเปิดประตูออกไป แต่ทว่า.. "อุ๊ย" เธอยังไม่ทันได้เปิดประตูเลยด้วยซ้ำ ก็มีคนเปิดมันเข้ามาก่อนจนทำให้เธอตกใจ
ไม่ใช่แค่คนึงหาที่ตกใจคนที่เข้ามาก็ตกใจเช่นกัน เพราะไม่คิดว่าจะมีใครอยู่ในห้องของตัวเองแบบนี้
"ขอโทษค่ะ"
"อย่าบอกนะว่าเข้ามาทำความสะอาดห้องน้ำอีก" เขาเดินตรงมาที่โต๊ะทำงานแล้วเปิดลิ้นชัก รู้ได้เลยว่าเขาคงกลับขึ้นมาเอาอะไรสักอย่าง
"ไม่ได้เข้ามาทำความสะอาดห้องน้ำค่ะ แต่เข้ามาหาเจ้าของห้อง"
มือที่กำลังหยิบของในลิ้นชักถึงกับหยุดชะงัก สายตาคมกรอกมองมาที่คนพูด
"หึ.." ทำไมต้องมีงานด่วนเข้ามาเวลานี้ด้วยวะ ..เขารีบมากจนไม่ได้ใช้ใครขึ้นมาเอาของ พอลงไปถึงชั้นล่างก็กดลิฟต์กลับขึ้นมาชั้นบนเลย "เย็นนี้ไปเจอกันที่คอนโด เดี๋ยวจะให้ต้นสนพาไป" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ออกจากห้อง
"คอนโดเหรอ" ..เอาวะเป็นไงเป็นกัน มาถึงขนาดนี้แล้วนี่ ดีเหมือนกันจะได้รู้ว่าเขาอยู่ยังไง
หญิงสาวยืนคิดอะไรอยู่ในห้องของเขาพักหนึ่งก็เปิดประตูออกมา
"นี่เธอไปทำอะไรในห้องของท่านประธานอีกแล้ว"
"เข้ามาทำความสะอาดห้องน้ำค่ะ" พูดจบคนึงหาก็เดินมาที่ลิฟต์แล้วกดลงไป โดยที่ไม่สนใจสายตาคนที่มองตาม
13 : 20 น.
"เธอไม่รู้หรือไงว่าที่นี่เข้างานกันกี่โมง"
"ขอโทษค่ะลืมดูนาฬิกา" ที่จริงเธอไม่ได้ลืมแค่แวะไปหาอัญญารัตน์เพื่อจะบอกว่าเธอไม่ได้กลับบ้านพร้อมกัน
"อย่าลืมนะว่าเธอยังไม่ผ่านการฝึกงาน ฉันซื่งเป็นคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้มีสิทธิ์ให้เธอไม่ผ่านได้" เกตุแก้วพูดขึ้นมาแบบหมั่นไส้ เพราะเพิ่งเข้ามาทำงานได้แค่ไม่กี่วันก็เหมือนจะควบคุมไม่ได้แล้ว
"ขอโทษค่ะ กว่าจะเคลียร์ห้องประชุมเสร็จ ลงไปข้างล่างคนที่โรงอาหารก็เยอะมาก" คนึงหาลืมไปเลย เธอจะมั่นใจในตัวเองมากเกินไปไม่ได้ เพราะยังต้องทำงานร่วมกับคนรอบข้างอีกหลายคน
"ครั้งนี้ฉันจะไม่ถือโทษแล้วกัน แต่อย่าให้มีครั้งหน้าอีกนะ" ในขณะที่เกตุแก้วกำลังตำหนิคนึงหาอยู่นั้น ท่านประธานและผู้ช่วยก็ได้ขึ้นมาถึงชั้นบน "เธอสนใจฉันไหมเนี่ย"
"สนใจค่ะ" หญิงสาวเผลอไปมองเขา เพราะเธอยังคิดเรื่องที่ว่าเขาเป็นอะไรกับแม่ของเธออยู่
"คุณเกตุแก้วขอกาแฟให้บอสหน่อยครับ" ต้นสนเปิดประตูออกมาเพื่อขอกาแฟ
"ค่ะ"
เพียงไม่นานกาแฟก็ถูกบริการโดยดอกอ้อ กาแฟที่เขาดื่มทุกวันดื่มประจำคือกาแฟดำ ซึ่งเขาดื่มกาแฟที่มีน้ำตาลหรือคอฟฟี่เมตไม่ได้เลย..
เย็นวันเดียวกัน..
"แล้วท่านประธานล่ะคะ" หญิงสาวถามในขณะที่นั่งรถออกมากับต้นสน
"ท่านให้คุณไปรอที่คอนโดก่อน"
ใช้เวลาอยู่บนท้องถนนนานพอสมควร เพราะเป็นช่วงที่หลายบริษัทกำลังเลิกงาน และตอนนี้ตะวันก็ลับขอบฟ้าไปแล้ว
"เราจะรอกันอยู่ที่นี่เหรอคะ" หญิงสาวมองรอบๆ ห้องของคอนโดหรูที่อยู่แถวชานเมือง
"รอแค่คุณ ผมแค่มาส่ง"
"อะไรนะคะ"
"บอสไปส่งคุณลูกหว้าเดี๋ยวคงมา..คุณรออยู่นี่แหละ"
?ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
- ผู้เขียน
