ฝ่ามือใหญ่ประคองใบหน้าสวยเสยขึ้นรับจูบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายอย่างหนักหน่วงที่สะกดกลั้นเอาไว้นานนับสิบปี ฟางเส้นสุดท้ายบัดนี้ได้ขาดสะบั้นลงอย่างง่ายดายทั้งที่พยายามอย่างหนักเพื่อจะห้ามใจแล้วแท้ นับจากนี้ไม่มีทางที่เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกครั้ง
ลิ้นอุ่นกวาดเลียไปทั่วทั้งกลีบปากแล้วดูดเม้มไม่เว้นช่วงได้พักหายใจ ริมฝีปากบดเบียดอย่างหนักหน่วงแต่ไม่รุนแรงจนเกินไป ทั้งดูดเม้มซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความตะกละตะกลาม ลิ้นอุ่นตวัดกวาดเอารสชาติหวานอย่างไม่หยุดยั้งด้วยความหิวโหยมานานนับสิบปีที่ได้แต่เฝ้ามอง ผ่านไปนานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ทุกอย่างรอบตัวคล้ายว่าหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว เพียงแค่ผละออกมาเล็กน้อยสบแววตาวูบไหวของคุณหนูก็จูบไปอีกครั้งซ้ำๆไม่สามารถจะหยุดได้เลย
ให้จูบทั้งชีวิตก็ไม่รู้สึกพอต่อความต้องการ
ช่างเป็นหมาที่ตะกละมากจริงๆ
"รู้สึกยังว่าพี่มองหงส์เป็นอะไร?"
"..."
"สิบปีมานี้ความรู
