“ท่านประธานคะ คุณโรเวร่ามาขอพบค่ะ” ซิลเวียรายงานตามหน้าที่ ถึงแม้จะไม่อยากให้อีกฝ่ายเข้าพบเจ้านายตัวเองมากแค่ไหนก็ตาม
“อืม! ให้เข้ามา” เขาตอบกลับมาสั้นๆ ทำให้โรเวร่ารีบเดินยิ้มกริ่มเข้าไปทันที สร้างความขัดเคืองใจให้ซิลเวียไม่น้อย
“สวัสดีค่ะเลโอ ไม่ทราบว่าที่นี่ยังยินดีต้อนรับโรร่าอยู่รึเปล่าคะ” ด้วยเห็นว่าวิธีเรียกร้องความสนใจเมื่อครั้งก่อนคงไม่ได้ผล โรเวร่าจึงต้องเปลี่ยนแผน
“ถ้าจำไม่ผิด เธอเองไม่ใช่เหรอที่บอกว่าจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก” โรเวร่าถึงกับหน้าถอดสี แต่ก็เพียงแวบเดียว
“โรร่ามาคิดๆ ดูแล้ว ถ้าโรร่าทำแบบนั้นก็เท่ากับโรร่าจะไม่มีโอกาสได้ไถ่โทษความผิดของตัวเอง แล้วโรร่าก็คงต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต อีกอย่างโรร่ายังอยากให้เราเหลือมิตรภาพดีๆ ไว้ อย่างน้อยให้คุณเห็นโรร่าเป็นเพื่อนคนหนึ่งก็ยังดี ได้ไหมคะเลโอ” โรเวร่าแสร้งตีหน้าเศร้า
“ฉันเคยบอกเธอไปแล้วนี่ ว่าระหว่างเราเป็นเพื่อนกันได้เ
