บทที่ 7 แก่แล้ว ไง จูบได้ก็แล้วกัน

1667 คำ
    บทที่ 7 แก่แล้ว ไง จูบได้ก็แล้วกัน                    “…..” คนแก่ถึงกับช็อกเมื่อถูกคนเด็กกว่าว่าแบบนี้          “…..” โอบล้อมหายใจแรง ๆ เพราะความตื่นเต้น เขากล้าหาญจีบคนแก่คนนี้ แถมระพินทร์เป็นผู้ชายอายุมากกว่าเขาเป็นรอบ ไหนจะเป็นเพื่อนพี่อีก และเรื่องสำคัญ ตัวเองเป็นคนอ่อยด้วย งานนี้ไม่ตื่นเต้นก็ให้มันรู้ไปสิ ไม่หัวใจวายมันก็ดีแค่ไหนแล้วนะ          “…นี่…ล้อมเห็นว่าอายุ 34 อย่างพี่แก่เหรอ” เสียงแหบแห้ง เขาแก่ตรงไหน          แค่ 34 ปีเองนะ ใคร ๆ ก็ว่า อายุขนาดเขากำลังคึกจัด เอาเก่ง เอามัน แถมอึดอีกต่างหาก แล้วทำไม เจ้าเด็กนี่ถึงมาว่าเขาแก่กัน…ลองถูกคนแก่อย่างเขาเอา รับรองได้เลย ว่าจะต้องร้องขอชีวิตเลยแหละ ระพินทร์คิดหน้าดำหน้าแดง          “เอ่อ…อันที่จริง พี่พินทร์ก็ไม่ได้แก่อะไรมากมาย พี่แค่อายุ 34 ปีเอง ยังหล่อ ยังมีกล้ามและมีซิกแพค แต่เอ่อ คือ ผม เอ่อ ล้อมหมายถึง พี่พินทร์เป็นเพื่อนพี่อ้อมและเพื่อนพี่รัก คือว่า…จะพูดไงดี” คนหน้าใสเอ่ยขึ้นแบบตะกุกตะกักด้วยความเหลี่ยมจัด และรีบใช้โอกาสนี้ เปลี่ยนคำพูดใหม่โดยเสร็จสรรพ          จากแต่ก่อนไม่เคยพูดล้อม ก็กลับมาเรียกชื่อตัวเองกับเพื่อนพี่ เพราะความอ่อยระดับสิบที่แท้ทรู แต่ ผู้ถูกอ่อยกลับไม่รู้ตัว เนื่องจากเครียดจัดเมื่อถูกเด็กว่าเป็นคนแก่          “ความหมายมันก็คือแก่แหละ แต่คนแก่อย่างพี่เอามันนะ ล้อมลองดูสิแล้วก็จะรู้เองว่ามันดีแค่ไหน มาลองดูนะ แล้วล้อมจะลืมสาว ๆ ที่เคยเอามา” ด้วยความหน้ามืด คนวัยคึกจึงเริ่มจะรุกกลับ ด้วยการขยับกายเข้าหาน้องชายของเพื่อน พร้อมแอบแฝงการคุกคามไปในตัว          “…..” โอบล้อมจับตามองดูเพื่อนพี่ด้วยหัวใจหวั่นไหว งานนี้จะมีชัยหรือปราชัย เดี๋ยวก็ได้รู้กัน          “เอ่อ…คือว่าพี่พินทร์รีบแต่งตัวเถอะ พี่อ้อมรอพี่อยู่นะ” หนุ่มน้อยรีบขยับตัวถอยหลังอย่างคนวางเกมเอาไว้แล้ว แต่กลับไม่ทัน เพราะคนแก่กว่าจับแขนของเขาอย่างว่องไว          “จะหนีไปไหน…ตอบพี่มา…เราเห็นว่าพี่นั้นแก่เหรอ ทั้ง ๆ ที่วัยขนาดพี่ คึกจะตาย และเป็นหนุ่มวัยกลัดมัน พี่หล่อ เราก็เห็น” ยังติดใจกับคำว่าอายุ 34 ปีอยู่          หนุ่มหล่อดันคนเป็นเด็กน้อยให้แนบชิดติดผนังห้อง จากนั้น แขนแกร่งของตนยังยันผนังเอาไว้อีก ซึ่งเป็นการกักคนตัวหอมเอาไว้ในอ้อมแขนกราย ๆ หลังจากนั้นระพินทร์จึงก้มใบหน้าหล่อคมลงไปใกล้ จนสัมผัสได้ว่า ผิวกายของน้องเพื่อนดูร้อนผ่าวแปลก ๆ          “เอ่อ ก็หล่อไง ล้อมไม่ได้บอกว่าพี่พินทร์แก่นะ พี่พินทร์เข้าใจผิดไปเอง” โอบล้อมเอามือดันหน้าอกแกร่งของคนแก่ให้ถอยห่างอีกนิด เพราะระพินทร์เล่นกักเขาไว้ในวงแขนแบบนี้ มันใกล้มากจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจถี่ร้อน เขายิ่งหายใจลำบาก และคิดวางแผนอะไรไม่ออกด้วย          โอบล้อมมีอาการใจสั่นกับผู้เป็นเพื่อนของพี่ เวลาได้พบและเข้าใกล้ บางครั้งเขาเองก็ทำนู่นนี่ให้คนตัวโตดู แล้วให้วิศวกรหนุ่มวิจารณ์ แต่พอระพินทร์ติขึ้นมา เด็กหนุ่มก็งอนแก้มป่องหน้างอให้คนตัวโตง้อ ทั้งที่กับสาว ๆ หรือแม้แต่พี่สาวและพี่ชาย โอบล้อมไม่เห็นจะงอน มันจึงทำให้เขาหาเรื่องอยากจะเข้าใกล้อีกคนตลอดเวลา          ยิ่งคนตัวโตขยับเข้ามาใกล้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งชอบ แถมบางครั้งก็ยั่วกลับ เพราะอะไรล่ะ หากไม่ใช่มีใจให้เพื่อนพี่ แล้วแบบนี้ เขาเป็นเกย์ไหมนะ โอบล้อมคิดในใจแต่ก็มีแอบเหล่ดูด้วย ว่าอีกคนจะทำยังไงต่อไป          แต่แล้วหัวใจของหนุ่มน้อยหน้าใสก็เต้นรัว ๆ เมื่อคนตัวโตใช้นิ้วชี้ไล้แก้มใสของตนเองอย่างเผลอไผล          ทันทีที่นิ้วมือแกร่งได้สัมผัสกับแก้มนุ่ม หัวใจของระพินทร์ก็กระตุกวูบ จากนั้นก็เต้นรัวเร็ว ความกำซาบมันวิ่งเข้าจู่โจมในหัวใจ และความหวงแหนมันก็พุ่งสูงขึ้น จนหักห้ามไม่ทัน          ‘อย่าได้หวัง ว่าพี่จะให้เราเอาแก้มไปให้สาว ๆ หอมและจูบ เพราะพี่พินทร์คนนี้คนเดียวที่มีสิทธิ์นั้น แค่คนเดียว’ ความหวงของมันพลุ่งพล่านอย่างหนัก เมื่อคนแก่หักห้ามใจอันร้อนรนไม่ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ จุ๊บ !          “…..” โอบล้อมเงยหน้าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว          “…..” ระพินทร์ ชายหนุ่มจูบแก้มใสของน้องเพื่อนอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวและไม่ทันได้ตั้งใจ แต่เพราะความหวงของแท้ ๆ จึงทำให้เกิดขึ้น          “พะ พี่พินทร์ พะ พี่ จูบแก้มผม” โอบล้อมพูดเสียงแผ่วเบา เด็กหนุ่มวัยใส ยกมือขึ้นกอบกุมแก้มด้านขวา ความร้อนผ่าวก็พุ่งเข้าสู่มือของเขา          จากนั้น มันก็ลามไปทั่วทั้งใบหน้าและลำคออย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มหลุบเปลือกตาลง ปิดบังประกายตาแห่งความสมหวังลงอย่างมิดชิดแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาใหม่ เพื่อสบตากับคนบังอาจจูบตน          “…..” เห็นปฏิกิริยาของคนอ่อนวัยกว่า คนแก่หัวใจก็พองโตขึ้นมา ใบหน้าใสนั้น แดงจัด แสดงว่าไม่โกรธเคืองที่เขาจูบอย่างกะทันหัน งั้นลองใหม่ดูสิ ว่าจะถูกอีกคนเตะหรือชกเบ้าตาไหม          ความคิดและการกระทำไวสมกัน เพราะเพียงแค่คิดจบ ใบหน้าหล่อเหล่าของวิศวกรหนุ่ม ก็ก้มลงไปหาแก้มซ้ายอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความตกตะลึงของโอบล้อม จุ๊บ !          ทันทีที่กลีบปากนุ่มและอุ่นจัดของระพินทร์ สัมผัสกับแก้มเนียนใสของโอบล้อม ความยินดีและความอ่อนหวานในหัวใจมันก็ก่อเกิดขึ้นมา รอบ ๆ ตัวของทั้งคู่ มีรัศมีสีชมพูหวาน ที่คนภายนอกไม่อาจเข้ามาได้          “…..” โอบล้อม          “พี่จูบแก้มเราแล้ว พี่จะจองเรา ห้าม ให้ล้อมเอาแก้มนี้ให้สาวคนไหนจูบอีก หากพี่รู้ พี่จะทำแบบนี้กับเราอีกพี่จะทำแบบนี้กับเรา” คนหวงของพูดแล้วก็ไล่ริมฝีปากลงไปหากลีบปากอิ่มของอีกคน แล้วก็แนบความร้อนผ่าวลงไป แช่ค้างเอาไว้ เพื่อดูปฏิกิริยาของน้องเพื่อน ว่ารู้สึกอะไรแบบบไหน แต่เมื่อหนุ่มหน้าใสยังคงยืนนิ่ง เขาก็บดจูบเคล้าคลึงเพิ่มความแรงทันที          “อื้อ” จูบของระพินทร์ โอบล้อมไม่ทันได้ตั้งตัว แต่เด็กหนุ่มคาดหวังเอาไว้นานแล้ว มันทำให้หนุ่มน้อยหัวใจเต้นแรงขึ้นกว่าเดิม และเพิ่มเติมคืออยากถูกจูบอีก คิดแล้วหนุ่มหน้าใสหัวใจระทวยก็ยกแขนของตนคล้องคอเพื่อนพี่ จากนั้นเผยอกลีบปากขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับหลุบเปลือกตาลง          ระพินทร์เมื่อเห็นน้องชายเพื่อนเผยอริมฝีปากและหลับตาลงเหมือนรอคอยอะไรบางอย่าง มุมปากจึงยกขึ้น          แววตาฉายชัดถึงความสาสมใจ แล้วจูบอันหนักหน่วง เร่าร้อน ก็เกิดขึ้น จุมพิตของวิศวกรหนุ่มได้มอบให้น้องชายคนข้างบ้าน ด้วยความเต็มตื้นในหัวใจ มันเผาไหม้หัวใจของโอบล้อมจนพลุ่งพล่านเกินจะระงับ          จูบอันดูดดื่มเว้าวอนไม่เคยมอบให้ใคร ก็ได้แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนหวานและอ่อนโยน แต่แอบแฝงไปด้วยความหิวโหยที่มีต่อคนหน้าใสนี่แค่คนเดียว…เท่านั้น รวมทั้งโอบล้อมด้วย      “ล้อม ไอ้พินทร์” เสียงเรียกของโอบรักดังเข้ามาในโสตประสาตของทั้งคู่ แต่คนได้สติเร็วกว่าก็คือ ระพินทร์          หนุ่มวิศวกรได้ถอนริมฝีปากออกอย่างรวดเร็วด้วยความเสียดาย แล้วใช้นิ้วไล้กลีบปากอิ่มจัดเพราะแรงบดเคล้าเมื่อครู่อย่างหลงใหลและติดใจ พร้อมกับกระซิบข้างใบหูหอมกรุ่มของคนวัย 18 เพื่อเรียกสติให้กลับมา          “ล้อม…รักจะมาแล้ว ล้อมได้ยินพี่ไหม” เอ่ยแผ่วเบา พร้อมกับขบเม้มใบหูนุ่มแดงนั้นแรง ๆ หนึ่งที จนน้องชายเพื่อนสะดุ้งสุดตัว จริงอยู่ที่เจ้าเด็กแสบชอบยั่ว แต่ก็ไม่เคยถูกเพื่อนพี่จูบ เมื่อเจอเข้าไป โอบล้อมถึงกับล่องลอยกันเลยทีเดียว          “อะ” เมื่อสะดุ้ง แน่ละ เมื่อสติกลับคืน สิ่งที่ตามมาก็คือ ความร้อนผ่าวและหน้าแดงแปร๊ดจึงไล่ลามตามมาอย่างรวดเร็ว          “ถ้าล้อมยังไม่มีสติ พี่จูบอีกนะ” คนหาโอกาส ทั้งที่เพื่อนกำลังจะมาถึงแล้วแท้ ๆ ใบหน้าหล่อเหลาของวิศวกรหนุ่มจะฉกลงมาอีกรอบ คราวนี้เด็กหนุ่มรีบดันใบหน้าหล่อเหล่าของระพินทร์ออกอย่างว่องไว หน้าใสจิ้มลิ้มแดงจัด แววตาระยิบระยับเหมือนดวงดาวส่องประกาย หัวใจของระพินทร์วูบวาบไปทั่ว เมื่อเห็นแบบนั้น          “พะ พี่พินทร์ พี่ จะ จูบล้อม” เอ่ยเสียงตะกุกตะกักอย่างคนเหลี่ยมจัด          “อื้อ จูบ และพี่จะทำมากกว่านี้ ถ้าเรายังยั่วพี่และคิดจะไปเอากับสาว ๆ อีก” คนหวงของบอก          “ไม่แล้ว ล้อมจะรอให้คนแก่มาทำให้มากกว่าจูบ…อย่างที่พี่บอกไง” เด็กแสบว่า แม้จะหน้าตาแดงก่ำ แต่ดวงตาวาววับ          “ล้อม…ทำไมล้อมถึงยั่วพี่เก่งนักนะ” ระพินทร์พูดเสียงพร่า สายตาจับจ้องกลีบปากอิ่มด้วยความวาววาม เขาอยากจูบอีกแล้ว          “พี่อยากจูบล้อมอีกแล้ว” คนหื่นพูดขึ้น          “…กลับมารอบหน้า…พี่พินทร์จะต้องได้มากกว่าจูบแน่นอน”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม