บทที่ 12โอบล้อมผู้ร้ายเดียงสา
ทานข้าวในครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่โอบล้อมทานข้าวไม่อร่อยเหมือนทุกครั้ง เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะตัวการใหญ่นั่งทานข้าวมองเขาตาไม่กระพริบอยู่ตรงหน้านี่ไง ตักข้าวเข้าปากไปหนึ่งคำ มองหน้าเขาไปด้วย แล้วตอนไหนถึงจะอิ่ม แถมแววตาของเพื่อนพี่เหมือนจะเคี้ยวและกลืนกินเขาไปทั้งตัว แล้วใครจะกินข้าวลงกันล่ะ
พี่สาวมองหน้าน้องชายเพียงคนเดียวตักข้าวเข้าปาก แล้วก็สบสายตาของเพื่อนเธอ ก่อนจะก้มหน้าลงด้วยใบหน้าแดงจัด เห็นแล้วโอบรักก็ชักจะสงสาร น้องของเธอยังอ่อยวัยและค่อนข้างไร้เดียงสา จริงอยู่ อายุ18 ปีและเอากับสาว ๆ มาแล้ว
แต่ว่า คนที่คบกันก็มีแต่เด็กทั้งนั้นนี่นา ไม่มีใครเป็นผู้ใหญ่อย่างเพื่อนเธอเลยสักคน แถมระพินทร์เองอายุปาเข้าไป 34 ปีแล้ว ประสบการณ์และลูกเล่นต้องแพรวพราวแน่นอน อย่างนี้โอบล้อมจะตามทันได้ยังไง ผู้เป็นพี่สาวชักจะห่วงน้องชายขึ้นมาแล้ว
“ไอ้อ้อมมันจะขึ้นฝั่งตอนไหน”
