บทที่ 17 ไปเที่ยว

1004 คำ

"พี่เมฆคะ น้องมุกไปโรงเรียนแล้วหรอคะ" "ใช่แล้วครับ ตอนนี้แปดโมงแล้วครับ" "ตายจริง บัวตื่นสายมากเลย" "นอนต่อก็ได้นะครับ งานที่โรงพยาบาลของบัวคงเหนื่อยมากเลยใช่ไหมหืม" "ค่ะ วันๆหนึ่งมีหลายเคส" "พักบ้างก็ได้นะครับ พี่ว่าสิ้นเดือนจะพาบัวกับลูกไปเที่ยวสักหน่อย" "จริงหรอคะ เด็กๆต้องดีใจกันแน่ๆเลยค่ะ พี่บอกพวกแกหรือยังคะ" นานๆผู้เป็นสามีจะพาไปเที่ยวมีหรือที่เธอและลูกๆจะไม่ดีใจ "ยังเลยครับ ว่าจะปรึกษากับบัวก่อนน่ะ" "บัวอยากไปเที่ยวกับพี่เมฆแล้วก็ลูกๆของเราค่ะ ขอบคุณนะคะที่ดูแลบัวกับลูกอย่างดีมาตลอด พี่คอยหากับข้าวกับปลาให้พวกเราทาน บัวนี่บกพร่องหน้าที่แม่บ้านจริงๆเลย" หญิงสาวตอบกลับเสียงอ่อน หากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะทำหน้าที่แม่บ้านของสามีได้อย่างดีเยี่ยม "อย่าไปคิดแบบนั้นสิครับ เรื่องเล็กน้อยเองนะครับพี่ไม่ถือสาอยู่แล้วครับ" "รักพี่เมฆจัง" เธอขยับเข้าไปสวมกอดเขาเบาๆ "ฮ่าๆ อ้อนแบบนี้อยาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม