นดาไม่ได้รับการติดต่อกลับจากคนเป็นพ่อเลยจนกระทั่งเมื่อสองวันก่อนเธอได้รับสายปริศนาสายหนึ่ง พอเธอกดรับปลายสายก็บอกข่าวร้ายกับเธอทันทีว่าคนเป็นพ่อของเธอได้จากไปแล้ว ซึ่งท่านจากไปเมื่อสามปีก่อนแต่ตอนนั้นเธอไม่ได้รับรู้ข่าวคราวของท่านเลย มาตอนนี้เธอรู้สึกใจหายไม่น้อยแม้ว่าผู้เป็นพ่อและเธอจะไม่ได้มีความสนิทสนมอะไรกันมากแต่ท่านก็เป็นพ่อผู้ให้กำเนิด
“แม่คะนดามีอะไรจะบอกค่ะ”
“มีอะไรลูกหรือว่านรินไม่สบาย” คุณยายอดจะเป็นห่วงหลานสาวตัวน้อยไม่ได้
“ไม่ใช่หรอกค่ะ แต่เป็นข่าวของคุณพ่อ”
“ฮึ คนแบบนั้นมีอะไรให้น่าพูดถึงกันล่ะ”
“คุณแม่คะ คุณพ่อท่านเสียแล้วนะคะ”
“…” มารดาของหญิงสาวพูดอะไรไม่ออก แม้ในอดีตจะเคยมีเรื่องบาดหมางน้ำใจกันจนกระทั่งเลิกรากันไปแต่ปัจจุบันเธอเองก็ลืมเลือนความโกรธเกลียดนั้นไปจนหมดแล้ว มันอดจะรู้สึกใจหายอยู่เหมือนกันอดนึกถึงวันเวลาที่เคยหวานชื่นแม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม
“คุณ
