แฟนแก้ขัด
2935 คำ
“ก็เห็นอยากกลับบ้าน ก็จะพากลับนี่ไง”ปอร์เช่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเท่าไหร่ เป็นอะไรของเขาเนี้ยงงไปหมด คนสวยงง
“ไหนบอกว่าอยากกินไอศกรีมไง”
“ไม่กินแล้ว ฉันนึกได้ว่าต้องรีบกลับบ้าน”แล้วเขามานึกได้อะไรตอนนี้ล่ะเนี้ย
“นายนี่มันยังไงกันนะ เดี๋ยวกินเดี๋ยวไม่กิน นายนี่มันเดาใจยากเหลือเกินนะ”
“พูดมาก แล้วเธอไปรู้จักนายนั่นได้ยังไง”
“เรื่องของฉัน ทำไมฉันต้องบอกด้วย”หรือว่าเขาจะหึงฉัน...บ้าหน่า คงไม่ใช่แบบนั้นแน่ๆ
“ก็ฉันอยากรู้ เธอก็ต้องบอก”
“ก็ฉันไม่อยากบอก มีปัญหาไหม-_-”
“...ไม่มี”เหมือนเขากำลังจะเถียงฉันแต่ก็ต้องเงียบสงบลง ฉันก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกัน ว่าสิ่งที่เป็นตอนนี้คืออะไรกันแน่
“ฉันรู้ว่านายอยากรู้ ฉันจะบอกให้ก็ได้ว่าฉันไม่รู้จักนายนั่นมันเป็นเพราะความบังเอิญที่ทำให้ฉันต้องเจอเขา”แล้วนี่ฉันจะไปอธิบายให้เขาฟังทำไมเนี้ย อาจจะเป็นได้ถ้ากลัวว่าปอร์เช่จะเข้าใจผิด
“บังเอิญแล้วทำไมนายบ้านั่นต้องจีบด้วย บ้าหรือเปล่าเจอแค่ไม่กี่ครั้งก็จะจีบแล้ว คุยก็ไม่เคยคุย นี่ๆ ฉันจะบอกให้นะผู้ชายแบบนั้นน่ะไว้ใจไม่ได้หรอก อย่าไปหลงเชื่อเชียวนะ...”นี่เขาเป็นห่วงหรือกันท่ากันนะ
“แล้วนายรู้ได้ไงว่าเขาไว้ใจไม่ได้ เขาอาจจะเป็นคนดีก็ได้ใครจะไปรู้”
“เอาน่าผู้ชายกับผู้ชายมันดูกันออก ไม่เคยได้ยินหรอคนหล่อเห็นคนไม่หล่อน่ะ^-^”เอ่อ...ไม่น่าใช่นะ
“ผีเห็นผีไม่ใช่หรอ นายอย่าคิดไปเองสิว่านายหล่อ”คนอะไรหลงตัวเองชะมัดเลยแล้วดูเปรียบตัวเองดี๊ดีแต่เปรียบคนอื่นนี่แย่ชะมัด
“ถึงยังงั้นก็เถอะ เอาเป็นว่าเธออย่าไปหลวมตัวคบกับนายนั่นก็พอ...มันไว้ใจไม่ได้หรอกดูท่าทางนายนั่นจะเป็นพวกสกปรก ซกมก พวกติดยา เกเร อันธพาลแน่ๆ”นี่กันท่าแหงๆ
“จริงหรอ แต่เขาก็หน้าตาดีนะ แถมยังดูสะอาดด้วย นายอคติเกินไปหรือเปล่า”ฉันว่าคงไม่น่าแย่ขนาดนั้นหรอก
“นี่ คนไม่ดีเขาก็สะอาดได้ทั้งนั้นแหละ แค่ภายนอกเท่านั้น ใครจะไปรู้เรื่องจริงนายนั่นอาจจะใส่กางเกงในอาทิตย์ละตัวก็ได้”ดูปอร์เช่จะไม่ค่อยชอบขี้หน้านายคนนั้นเลยเนาะ
“ไม่คันหรอ...”ฉันถามอย่างซื่อๆ
“คันสิ ใส่เป็นอาทิตย์”
“นายรู้แสดงว่านายเคยหรอ อี๋...ที่ดูนายนั่นออกเพราะนายเป็นเหมือนกันนี่เอง”ฉันทำหน้ารังเกียจใส่ปอร์เช่
“จะบ้าหรอ ไม่ใช่แบบนั้น ฉันจะไม่เตือนเธอแล้วนะ...ถ้าเธอไม่ฟังแถมยังจะต่อต้านอีก-0-”
“เออๆ ฉันรู้แล้วน่า”
วันต่อมา...
เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากห้างปอร์เช่ก็มาส่งฉันถึงหน้าบ้านเลย ตอนแรกก็บอกว่าให้ส่งแค่หน้าหมู่บ้านพอแต่นายนั่นก็ไม่ฟังฉันเลยสักนิด เห้อบางครั้งฉันก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองนะที่นายนั่นมาทำดีกับฉัน แต่พอเจอคำพูดที่ทำร้ายจิตใจของเขาสิ่งดีๆที่เขาทำมันก็หายไปเลย แต่ในขณะเดียวกับที่เขาทำดีกับฉันสิ่งแย่ๆก็ลบหายไปเช่นกัน
“พิกเล็ท แกคิดอะไรอยู่”น้ำขิงถาม
“เปล่าหรอก ฉันก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”
“ฉันว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆเลย ฉันสังเกตเห็นพิกเล็ทถอนหายใจมาหลายรอบแล้ว”โนรินี่ก็ช่างสังเกตจริงๆเลย
“ช่วงนี้มิวนิคชอบหายไปตอนกลางวัน ไม่ค่อยได้อยู่กับเราเลยเนาะ”>ปาร์ตี้
“ไม่จริง...”>มิวนิคที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่กล่าวขึ้น
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย”ฉันถาม
“ก็เมื่อกี้นี้เลย>///มิวนิค
“แต่แกก็เห็นนี่มิวว่านายนั่นมาว่าฉันก่อน ฉันทนไม่ได้หรอกนะ คอยดูแม่จะไปควงผู้ชายหล่อๆมาเย้ยเลย”ว่าแต่ใครดีนะ
“ไปกันใหญ่แล้วแก แค่แกไม่ไปพูดตอบโต้แกลองอยู่เฉยๆสิเงียบๆบางทีนายนั่นอาจจะแปลกใจเลิกว่าแกก็ได้”>มิวนิค
“อื้อ...จะลองดู^_^”ฉันพูดอย่างมีเลศนัย แถมยังยิ้มให้เพื่อนๆเหมือนคิดอะไรอยู่ในใจอีก ได้! ฉันจะทำให้คนอย่างเขาต้องแปลกใจในบุคลิกใหม่ของฉันเลย^0^
ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันคิดจะทำอะไร
“แกๆๆๆ เมื่อคืนนี้...เมื่อคืนนี้แก”มิวนิควิ่งหน้าตื่นเข้ามาให้ห้องพร้อมกับพูดที่ฟังไม่ได้สับ
“ใจเย็นๆแก ค่อยๆพูดนะ...”>ฉัน นี่ยัยนี่จะรีบร้อนอะไรขนาดนั้น
“ใช่ๆใจเย็นๆ เมื่อคืนมีอะไร”>น้ำขิง
“หรือว่าพอร์ชบุกปล้ำO_O”>โนริ สร้างสรรค์มากความคิดเธอ
“คืออย่างงี้... เมื่อคืนฉันนอนอยู่ดีๆใช่ป้ะก็เกิดปวดท้องขึ้นมา...ตอนแรกฉันก็แบบว่านึกว่าปวดท้องหิวข้าวแต่เอ๊ะ...ไม่ใช่...จะว่าปวดอึก็ไม่ใช่...พอไปๆมาๆมันก็เหมือนมีอะไรซึมๆออกมา...”ฉันและเพื่อนๆต่างพากันตั้งใจฟังแล้วนี่มันน่าตื่นเต้นตรงไหนกันเนี้ย
“โอ๊ย...เข้าเรื่องได้ไหม”น้ำขิงที่ไม่อยากให้เรื่องยืดยาวท้วงขึ้น
“เออ...ฉันเป็นประจำเดือนแล้ว...”
“แกก็เป็นสาวแล้วป้ะ โตจนป่านนี้แล้วยังจะตื่นเต้นอีก...อย่าบอกนะว่าเรื่องนี้ที่จะมาบอก-__-”>ฉัน
“เปล่า! เรื่องมันเด็ดกว่านั้น คือฉันออกไปซื้อผ้าอนามัยใช่ป้ะฉันก็เหมือนโดนพวกนักเลงเดินตาม พวกนั้นจะฉุดฉันแต่ฉันโชคดีที่ซันมาช่วยฉันเอาไว้ก่อน แต่สิ่งที่ทำให้ฉันตกใจคือ อยู่ๆซันก็จะให้ฉันไปเป็นแฟนเขา...แบบว่าเป็นแฟนหลอกๆน่ะ”
“ห๊า!...ว่าไงนะ”พอมิวนิคพูดจบประโยคฉันและเพื่อนๆก็อุทานกันออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ
“แกจะพูดเสียงดังทำไมเนี้ย-0-”>มิวนิค
“เอ่อ...ขอโทษ ก็ฉันตกใจนี่นา แล้วไอ้เรื่องที่นายซันมาขอให้แกช่วยเนี้ยแกว่าไง”ฉันคิดอะไรออกแล้ว ซันนายจะต้องมาเป็นเหยื่อของฉัน คอยดูปอร์เช่ นายจะต้องเห็นว่าจริงๆฉันก็มีคนมาสนใจเหมือนกัน
“ฉันไม่ทำ เรื่องอะไรฉันจะทำล่ะ ฉันมีแฟนแล้วนะเพิ่งคบกันเองฉันไม่อยากเลิกกันเร็วนะ”ดีมากมิวนิค แกคิดแบบนั้นดีแล้วแฟนแกจะได้ไม่หึงแล้วมันก็เป็นการดีสำหรับฉันด้วย^0^
“มันก็ถูกอะ ดีแล้วที่แกปฏิเสธเพราะ...ฉันอยากทำ^o^”คำพูดของฉันทำเอาทุกคนในที่นี้ตกใจกันเป็นแถบๆเลย
“แกจะบ้าหรอพิกเล็ท”>น้ำขิง
“ฉันไม่ได้บ้า ฉันสติดีฉันแค่อยากทดสอบอะไรบางอย่างเฉยๆ^_^”
“อย่าบอกนะว่าแกจะทดสอบนายนั่น”มิวนิคพูดพร้อมกับชี้ไปทางปอร์เช่ ที่กำลังก้มหน้าก้มตาลอกงานอะไรสักอย่างโดยที่ไม่ได้ยินฉันและเพื่อนๆที่กำลังนินทาเขาอยู่
“เห้ย...ถามจริง...แกจะทำจริงหรอ”มิวนิค
“พิกเล็ทเธอจะทำจริงหรอ แล้วถ้าเกิดว่าผลออกมาไม่ใช่อย่างที่เธอคิดล่ะเธอจะไม่เสียใจหรอ”ปาร์ตี้เตือน
“ถ้าเกิดว่านายนั่นไม่ชอบฉัน ฉันก็จะห่างออกมาเอง ฉันรู้ว่าการที่เรารักคนที่เขาไม่รักเรามันเจ็บ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรไม่ใช่หรอ ถ้าคำตอบมันชัดเจนสำหรับฉันแล้ว ฉันจะถอยออกมาเอง”พูดแล้วก็อยากจะร้องไห้ แต่นี่เป็นทางเดียวที่จะพิสูจน์ให้เขาได้เห็นว่าฉันเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาแล้วที่สำคัญฉันอยากรู้ว่าเขาจะหึงฉันบ้างไหม ฉันยังพอมีสิทธิ์นั้นบ้างหรือเปล่า
“แกจะทำอะไรฉันไม่ว่าหรอกนะ ถ้าแกคิดว่ามันดีฉันก็สนับสนุน แต่ถ้าวันไหนแกไม่ไหวที่จะพยายามแล้วพวกฉันก็พร้อมที่จะอยู่ข้างแกนะ”>มิวนิค
“ฉันรู้...ว่าพวกแกไม่มีวันทิ้งฉันหรอกแล้วฉันก็จะไม่ทิ้งพวกแกด้วย^o^”แน่นอนว่าเพื่อนฉันไม่มีวันทิ้งฉันหรอก ฉันมีเพื่อนที่น่ารักใช่ไหมล่ะ^0^
“เอาแล้วไงเริ่มเข้าโหมดดราม่าและ”>น้ำขิง
พักเที่ยง....
“แกเอาจริงใช่ไหมพิกเล็ท”มิวนิคหันมาถามฉันอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ตลอดทางที่เดินมายังห้องซ้อมดนตรีนั้นยัยนี่ก็เอาแต่ถามฉันซ้ำไปซ้ำมา นี่ถ้าฉันไม่แน่ใจฉันไม่มาหรอกย่ะ
“ก็เอาจริงน่ะสิ นี่แกจะถ่วงเวลาฉันเพื่อ? รีบเข้าไปเร็ว”ฉันดันหลังให้มิวนิคเข้าไปที่ห้องซ้อมของวงซีเคร็ตโค้ด
มิวนิคเปิดประตูเข้าไปก่อนที่จะมองไปรอบๆห้อง คงกลัวว่าพอร์ชจะมาเห็นล่ะสิท่า
“ซัน”เจ้าของชื่อหันมามองฉันอย่างงงๆเมื่อถูกมิวนิคเรียก
“อะไร...”นายซันตอบอย่างนิ่งๆ
“จำได้ไหมที่นายบอกว่าจะให้ฉันไปเป็นแฟนหลอกๆให้นายน่ะ”มิวนิคเข้าประเด็น
“อื้อ...จำได้...นี่อย่าบอกนะว่าเธอจะทำน่ะ*O*”แหมตาเป็นประกายเลยนะซัน จะว่าไปนายซันก็น่าตาหล่อเหมือนกันนะเนี้ย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นแล้วอีกอย่างนายนี่ไม่ใช่สเป็กฉันหรอก ท่าทางจะเก็กใช่เล่นเลยนะ
“นี่อย่าเพิ่งดีใจได้ป้ะ ฟังให้จบ ไม่ใช่ฉัน!”>มิวนิค
“อ้าว-o-”ใบหน้านายนี่ดูหงอยไปทันทีทันใด
“แล้วถ้าเป็นเพื่อนฉันล่ะ เพื่อนฉันอยากทำ”ใช่ฉันอยากทำ ซัน^0^(นี่ฉันดี๊ด๊าเกินไปหรือเปล่านะ)
“>___ฉันยิ้มให้ซันทันทีที่เขาหันมามองฉัน เอาน่าฉันก็น่ารักพอๆกับยัยมิวนิคนั่นแหละ
“เอ่อ...ยัยนี่น่ะหรอ”ซันทำหน้าผิดหวังเล็กๆ “ก็ได้...แต่เธอห้ามชอบฉันจริงๆนะเว้ย แค่ชั่วคราว”อะไรกันเนี้ย นายนี่ดูมั่นอกมั่นใจเกินไปหรือเปล่า
“โอ๊ย...นี่นายคิดได้ไงเนี้ย...ไม่มีทางเว้ย...ฉันมีคนที่ชอบแล้ว แล้วฉันก็อยากรู้ว่าเขาจะชอบฉันไหมเท่านั้นเอง-___-”>ฉัน
“โอเคงั้นถือว่าเรามีความประสงค์เดียวกัน ยินดีที่ได้ร่วมงานด้วย^o^”ซันยื่นมือมาให้ฉันเพื่อแสดงความยินดีที่ได้ร่วมงานกัน ฉันเองก็ยื่นมือไปเช็คแฮนด์กับเขาเช่นกัน
แอ๊ด!!
ประตูห้องถูกเปิดออก พร้อมกับคำพูดที่ทักขึ้นจนฉันกับซันต้องรีบชักมือออกจากกันอย่างรวดเร็ว
“ทำอะไรกันน่ะ!”นี่เป็นเสียงของปอร์เช่ที่ทักขึ้นพร้อมกับสายตาที่มองมายังมือของฉันและซันที่เพิ่งสะบัดออกจากกันเมื่อครู่
“เปล่าค่ะก็แค่มาหาแฟน”ปอร์เช่ขมวดคิ้วทันที ฉันไม่แน่ใจว่าเขาแปลกใจกับคำพูดอันไพเราะของฉันหรือว่า คำว่ามาหาแฟนที่ฉันเปล่งออกไปเมื่อกี้กันแน่
“แฟน? ใครแฟนเธอ”ปอร์เช่ถามอย่างงงๆ
“ซันไง^O^”ฉันตอบเขาด้วยใบหน้าอันร่าเริงสดใส
“ว่าไงนะ!!”ปอร์เช่ถามขึ้นอีกครั้งเหมือนไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยินเมื่อกี้
“ฟังไม่ผิดหรอก ฉันกับซันเป็นแฟนกันใช่ไหมซัน”ฉันหันไปหาซันทันทีเพื่อให้เขาช่วยเล่นกับฉัน
“ใช่”ดีนะที่นายนี่เล่นตามน้ำ ไม่อย่างนั้นฉันต้องหน้าแตกแน่ๆเลย
“แกจะบ้าไปแล้วหรอ แกมีแฟนแล้วนะเว้ย”>ปอร์เช่
“ก็ฉันอยากลองมี2คนบ้างอ่ะ”ซันนายนี่มันจริงๆเลยแบดบอยสุด พ่อขุนแผนของน้อง
“พวกแกเล่นบ้าอะไรกันวะ”ดูท่าทางปอร์เช่จะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
“เรื่องของฉัน ฉันไม่สนหรอกว่าซันเขาจะมีแฟนกี่คน...อ้อแล้วที่นายบอกว่าฉันไม่มีคนเลือกน่ะพูดผิดแล้วนะเพราะซันเลือกฉัน”ฉันทิ้งท้ายแค่นั้นก่อนที่ฉันจะเดินกระแทกไหล่ปอร์เช่ออกไปด้วยใบหน้าที่ปลื้มปิติสุดๆ
“ซันตอนเย็นเจอกันนะ^o^”แต่ก่อนที่เท้าจะก้าวออกไปนอกห้องฉันก็ไม่ลืมที่จะหันไปบอกกับซัน
“แกเห็นหน้าปอร์เช่ป้ะ”มิวนิคถามฉันเมื่อออกมาจากห้องนั้นแล้ว
“เห็น...ฮ่าๆๆๆ^o^ นายนั่นคงไม่คิดล่ะสิว่าฉันจะมาเป็นแฟนกับเพื่อนเขา”ถึงจะเป็นแบบนี้แต่ฉันก็แอบหวังนะว่าปอร์เช่จะรู้สึกหวงฉัน
“ฉันว่าไม่ใช่ตกใจอย่างเดียวหรอก”>มิวนิค
“แกว่าอีตานั่นมันจะหึงฉันป้ะ^o^”
“ฉันว่าแกรอลุ้นเหอะ^_^”>มิวนิค
“ฉันคิดนะว่า1.นายนั่นอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับฉันแล้วโมโหที่ฉันไปคบกับคนที่มีแฟนแล้ว ซึ่งฉันอาจจะถูกมองไม่ดีก็ได้หรือ2.นายนั่นอาจจะโมโหเพราะหึง แต่ฉันคิดว่าเปอร์เซ็นที่จะเป็นน่าจะเป็นข้อ1มากกว่าอ่ะ”ใจจริงฉันอยากให้นายหึงฉันนะปอร์เช่
“แกอย่าเพิ่งคิดแบบนั้นสิ ถ้าได้ยินจากปากนายนั่นค่อยว่ากันอีกที”ก็จริง
- ผู้เขียน
