เอมิกายกมือขึ้นปิดดวงตา เมื่อจู่ๆ ชายผู้นั้นก็หมุนตัวกลับมาจนเธอมองเห็นทุกสิ่งในร่างกายเขาได้อย่างชัดเจน รูปปั้นเดวิดกลางกรุงเฟอร์เลน งดงามสมชายชาตรี ไม่ต่างอะไรกับมนุษย์ผู้ชายที่ยืนอยู่ต่อหน้าเลยสักนิด หญิงสาวเบือนหน้าหลบ หลุบเปลือกตาลงพยายามให้สายตาอยู่ห่างจากประตูกว้างใสแจ๋วแห่งนั้น... หัวใจเธอทำงานหนัก...มันเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรงที่สุดในชีวิต เพราะมัวแต่หลับตา เอมิกาจึงพลาด เธอไม่รู้ว่าราฟาเอลเดินออกมาจากห้องอาบน้ำตอนไหน เมื่อกำลังหลับตาปี๋อยู่
ราฟาเอลอมยิ้ม มองหญิงสาวที่ก้มหน้าหลบ เพราะความอายจนปลายคางจรดอกอิ่ม หล่อนคงไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาง่ายๆ แม้ว่าเขาจะเดินเฉียดเข้าไปใกล้ จนกลิ่นสบู่ลอยอบอวนอยู่รอบตัว รวมทั้งเสียงย่ำเท้าบนพื้นเบาๆ ฝีเท้าแผ่วเบาเงียบเชียบเหมือนเสือที่รอตะคลุบเหยื่อ เอมิกาแอบชำเลืองมอง เมื่อรอบตัวเงียบผิดปกติ!! เธอจึงเห็นว่าราฟาเอลนั่งอยู่ปลายเตียง เขาสวมเพียงชุดคลุมห
