จันทราส่องทาง ห้วงกาลบรรจบ คุณธรรมหนึ่งเดียว ปฐพีเปิดทาง สุริยันมิคลาดจันทรา เสียงนี้ไม่หนักไม่เบา แต่ก็สามารถทำให้ปิ่นหยกหันกลับมาจ้องมองได้อย่างไม่วางตา เธอเดินเข้าไปใกล้ๆ
" อาอึ้มจ๋า ดูหนังจีนมากไปใช่ไหมจ๊ะ? " ปิ่นหยกพูดเลี่ยงๆ แต่ผู้ถูกเรียกเงยหน้ามามอง แต่ไม่ตอบคำถาม เดินไปยื่นกระดาษใบหนึ่งที่ตนจดเสร็จให้ชายที่นั่งดูโทรทัศน์ อาแปะฮกรับมาแล้วเดินออกไป ส่วนสตรีสูงวัยเดินกลับมาจ้องหน้าปิ่นหยก
" ลื้อว่าอาอึ้มดูหนังจีนมากไป? แสร้งถามเพื่อให้อาอึ้มบอกอะไร ถ้าดูหนังจีนมากไป แล้วลื้อล่ะ แสดงงิ้วเองเลยหรือ? " ปิ่นหยกถึงกับผงะในคำพูด
" อาอึ้ม! "
" โตจนหมาเลียตูดไม่ถึง ยังงงในคำพูด " แปะฮกกลับมาแล้วเอ่ยขึ้น ปิ่นหยกหันไปมองตาม " ลื้อโชคดีที่พบความลับ "
" ความลับ? ความลับอะไรหรือแปะฮก? " ปิ่นหยกถาม
" ความลับของกระจกเรือนนั้น มันตกทอดมาหลายรุ่น " แปะฮกตอบเสียงราบเรียบ
" ของตกทอด แล้วแปะเอาออ
