ตอนที่ 11 ค่ำคืนวาบหวิว1
ซ่งเว่ยเหลียงเดินออกจากห้อง มองไปรอบๆ ในลานเรือนเงียบสงัด ศีรษะเขาหนักอึ้ง ในกายยังมีไอร้อนอยู่สายหนึ่ง เขาจึงมั่นใจว่าถูกวางยางปลุกกำหนัดแน่
“คุณชาย” เสียงหนึ่งเบาและใกล้มาก
ซ่งเว่ยเหลียงหันไปทางระเบียงทางเดินด้านซ้ายมือ “เหตุใดเจ้าอยู่ที่นี่?” เขาเห็นเสี่ยวเส้าเดินตรงเข้ามา
“เห็นพวกคุณชายยังไม่กลับ ข้าเลยตามมาดู”
“ใต้เท้าเชียงกับสี่อี้อยู่ไหน?” เขาเอ่ยถามขณะดึงสาบเสื้อให้ชิดกันและผูกผ้าคาดเอวใหม่
“พวกเขา... เหมือน” เสี่ยวเส้าอ้ำอึ้งและไม่พูดต่อเพราะคิดว่าซ่งเว่ยเหลียงคงจะเดาออก
“รู้แล้ว ไปตามพวกนั้นกลับ นางแพศยาที่อยู่กับพวกข้าพาไปด้วย เก็บกวาดให้เรียบร้อย อย่าให้เหลือร่องรอย”
“ขอรับ” เสี่ยวเส้ารับคำและแยกจากไปในความมืดสลัว
ซ่งเว่ยเหลียงมองกลับเข้าไปในห้องที่ต
