ตอนที่ 36 เรื่องชวนหงุดหงิดใจ
ตั้งแต่ออกจากเมืองจวี้ลู่ นี่ก็วันที่สามแล้วที่ซ่งเว่ยเหลียงหน้าตาบูดบึ้ง ร่างกายแผ่ไอเย็นไม่มีใครกล้าเข้าใกล้สักคน ทั้งที่เขาเตรียมรถม้าไว้จะนั่งกับอิ๋นจื่อ แต่พอจะออกเดินทางเขากลับพลิกกายขึ้นม้าของอี้หงและไล่นางไปนั่งเป็นเพื่อนอิ๋นจื่อแทน
ถึงแม้เจ้านายจะอารมณ์ไม่ดี แต่ก็ยังสั่งให้เดินทางช้าๆ ไม่ให้รถม้ากระเทือนมากไป พวกสี่อี้กับเสี่ยวเส้าก็ได้แต่เก็บปากเงียบไม่กล้าพูดกล้าถาม จะปะเหลาะเอาจากอี้หง อีกฝ่ายก็ไม่ยอมคายอะไรออกมาสักคำ ถึงได้แต่สังเกตสีหน้าของเจ้านายสลับไปกับอิ๋นจื่อที่ยังมีทีท่าเป็นปกติเช่นเดิม
เดินทางเข้าวันที่ห้า ซ่งเว่ยเหลียงยอมคืนม้าให้อี้หง ตัวเองกลับไปนั่งรถม้ากับอิ๋นจื่อ ไม่รู้พูดอะไรกัน บางทีทะเลาะกัน บางทีก็ปลอบใจกัน อี้จินเลยเปิดวงพนันขึ้นว่าคุณชายกับอิ๋นจื่อทะเลาะอะไรกัน
“ข้าได้ยินแว่วๆ มาเ
