วันต่อมา...ประเทศอังกฤษ
คาเรนเทียตามไปส่งสาวเจ้าถึงหน้าห้องพัก เอ่ยเรียกคนที่กำลังจะเปิดประตู “เดี๋ยวมิรา”
“มะ...มีอะไรคะ” เมลิสสาหันไปมองอย่างรู้สึกกลัวว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจ
“นี่ชุดเครื่องเพชรของเธอ” คาเรนเทียยื่นถุงหิ้วใบใหญ่ไปให้
“ไม่ค่ะ! แล้วก็เอาวงนี้คืนไปด้วย” เมลิสสาบอกพร้อมกับถอดแหวนและจี้เพชรที่ใส่ออกแล้วคืนกับอีกฝ่าย
“ไม่!” คาเรนเทียขยับตัวหนีทันที
“แต่หนูไม่อยากได้มัน” เมลิสสาบอกเสียงดัง
“งั้นก็กลับรัสเซีย” คาเรนเทียบอกพร้อมกับคว้าแขนของสาวเจ้า เตรียมจะลากให้เดินกลับไปที่รถ
“ไม่! หนูจะอยู่ที่นี่” เมลิสสาสะบัดแขนออกทันใด
“จะเอาไง? จะเอาเครื่องเพชรหรือจะกลับรัสเซีย” คนที่กำลังค้นพบข้ออ้างใหม่ ถามกลับด้วยน้ำเสียงเข้มๆ
“หนูจะเก็บแหวนกับสร้อยเส้นนี้ไว้ โอเคไหมคะ?” เมลิสสารีบบอก
“ไม่โอเค! เอากล่องพวกนี้ไปด้วย” คาเรนเทียบอกก่อนจะยื่นถุงหิ้วใบใหญ่ไปให้อีกครั้ง
“คุณอยากให้หนู
