“ขอโทษค่ะที่มาช้า” นิราเปิดประตูห้องรับรองแขกเข้าไปเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขอโทษคนที่เธอปล่อยให้รอเสียงเบา แต่พอคนที่นั่งหันหลังอยู่หันมามองเธอ นิราก็อยากกลับออกไปทันที
“พวกเรามารอได้แป๊ปเดียวเองจ้า เพิ่งรู้นะเนี้ยว่านิวได้ทำงานกับบริษัทรถแนวหน้าของประเทศแบบนี้ ถึงว่าละทำไมถึงไม่อยากจะไปช่วยงานร้านอาหารของเรา” ทับทิมยิ้มหวานให้เพื่อน จนนิราต้องฝืนยิ้มตอบ ส่วนภพรักพี่ถูกบังคับให้พามา ยังหันหลังให้นิราเหมือนเดิม
“อ่า ผ่านมาแถวนี้เหรอ ทานอะไรไหม นิวไปยกมาให้” นิรามองแก้วน้ำที่คงมีคนยกมาให้คนทั่งคู่ก่อนหน้านั้น ก่อนจะเอ่ยถามอย่างพยายามให้เป็นปกติที่สุด
“เราตั้งใจมาอะ อยากรู้ว่านิวมีความเป็นอยู่ยังไง ลำบากหรือเปล่า เห็นแบบนี้แล้ว เราจะได้แต่งงานกับพี่ภพอย่างสบายใจสักที” ทับทิมยิ้มให้อีกครั้ง แต่นิราว่ามันเป็นยิ้มที่เคลือบไปด้วยยาพิษจนเธอต้องยิ้มตอบแบบเจือนๆ กะจะมาฆ่าเธอถึงที่ทำงานเลยงั้นสิ
“มาเห็นแล
