ยั่ว

1506 คำ
“เปล่านะคะ ฉันไม่ได้ยั่ว” นิราบอกร่างสูงที่อยู่ใกล้ๆ ใกล้ที่แบบ เนื้อแนบเนื้อไปหมด ตอนนี้เหลือเพียงส่วนบนของเธอกับเขาเท่านั้นที่ยังห่างกันเพราะเธอดันตัวเขาออกห่าง แต่ด้านล่างเธอไปเกยบนตักแกร่งตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ “จริงเหรอ” เสือพูดเบาๆ แต่แววตาเย้ยหยันอยู่ในที เขาเจอผู้หญิงแบบเธอมาเยอะ ผู้หญิงที่เข้ามายั่วเขาให้หลงไปกับร่างกายแบบผู้หญิง เขาเจอมาทุกรูปแบบแล้วละ ทั้งหลอกว่าไร้ประสบการณ์แบบเธอก็ด้วย พอถึงเตียงจริงๆ กับผ่านมาโชกโชนแทบทุกราย “จริงนะคะ นิราไม่ได้ยั่วคุณ” นิรายู่ใบหน้าสวยนิดๆ เมื่อเขาไม่เชื่อเธอ “ถ้ายั่วต้องแบบนี้ค่ะ” นิราพูดจบก็ผลักร่างสูงนอนราบไปกับโซฟาตัวสวยก่อนจะโน้มใบหน้าแดงก่ำลงใกล้ๆ แล้วขบเม้มเบาๆ ที่ริมฝีปากหนา เธอทำแค่นั้นก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขา “แบบนี้เขาไม่เรียกยั่วหรอก” เสือเอ่ยอย่างถูกใจการกระทำเด็กน้อยของเธอ ที่เธอเรียกมันว่ายั่ว นิราจึงเอียงหน้าน้อยๆ มองเขาที่ยิ้มเยาะ “ต้องแบบไหนเหรอคะ ถึงจะเรียกยั่ว” นิราถามออกไปด้วยใบหน้าใสซื่อที่มันแดงก่ำเพราะฤทธิ์เหล้าราคาแพง “ไม่บอก เธอต้องเรียนรู้เอง” เสือกดร่างเธอให้แนบชิดกันมากขึ้น แล้วขยับร่างแบบบางยั่วยวนของเธอ ไปกับร่างแกร่งของเขาแผ่วเบา ดูท่าคนข้างบนจะไม่รู้จักคำว่ายั่วเลยสักนิด “ต้องเรียนกับใครคะ” นิราอยากรู้ เธอไม่เคยยั่วใครมาก่อน แล้วก็นึกฉุนที่คนตรงหน้าเอาแต่ว่าเธอ “จะเรียนกับฉันเหรอ” ถามอย่างไม่แน่ใจ เธอก็ให้แฟนเธอสอนสิ ฉันเป็นลูกค้า เสือคิดในใจ “สอนหน่อยไม่ได้เหรอคะ ฉันอยากยั่วคุณ” นิราพูดไปอย่างใจคิด เธอนึกอยากยั่วอารมณ์คนแบบเขา คนที่เอาแต่ทำหน้านิ่งตลอดเวลา “ทำไม” เสือถามอย่างสงสัย รู้ว่าฐานะอย่างเขาคงมีคนอยากจะยั่วยวนเขาเต็มไปหมด เพราะเขาคือ เสือ หรือพยัคฆ์ อัครโยธินกุล อายุ 30 ปี ประธานบริษัทนำเข้าและส่งออกรถยนต์ยี่ห้อดัง ซึ่งไม่ใช่แค่นั้น เขายังมีทรัพย์สินในครอบครองอีกเยอะแยะมากมาย ไม่ว่าใครต่างก็ต้องการยั่วให้เขาหลงใหลทั้งนั้น และเธอคงรวมอยู่ในนั้นด้วย “ก็คุณว่าฉันนี่นา คุณมาหาว่าฉันยั่ว” นิราพูดไปตามตรง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกับอกแกร่งเมื่ออยู่บนตัวเขานานขึ้น แถมเขายังขยับร่างเธอไปมากับร่างเขาอีก เธอง่วง เขาทำเหมือนกล่อมลูกไม่มีผิด “แค่นั้น” เสือถามคนที่ซบไปกับอกของเขาบนโซฟา ทั้งยังหลับตาลงอีก อย่าบอกนะว่ายัยนี่ง่วง นี่ไม่รู้สึกถึงความแข็งขืนของเขาที่ดุนดันต้นขาเธอผ่านกางเกงผ้าเนื้อดีเลยเหรอ “…….” นิราหลับลงอย่างเร็ว ตอนนี้ดึกแล้ว ยิ่งดื่มเหล้าแรงๆ นี่ ยิ่งง่วงหนักเข้าไปอีก “นี่เธอ เธอ” เสือเรียกเสียงดัง ยัยคนที่บอกว่าจะยั่วเขาเอาแต่หลับสบายอยู่กับอกเขา ทั่งที่ร่างเย้ายวนของเธอก่ายกอดกับร่างเขาที่มันตื่นตัวเต็มที่นี่นะ เธอยั่วได้เก่งมาก แต่เป็นยั่วโมโหนะ “นี่ เธอตื่นนนนน” เสือตะโกนเสียงดังใส่คนที่หลับเอาเป็นเอาตายมาเกือบ20 นาทีแล้ว ไอ้อารมณ์ที่มันเกิดก่อนหน้านั้นมันสงบลงไปแล้ว เพราะเธอทับของเขาจนมันชาหมดแล้วยังไงละ “ถ้าไม่ตื่นจะลากไปด้วยนะ” เสือมองนาฬิกาที่บอกเวลา 01.30 แล้ว เขาต้องกลับแล้ว ก่อนที่ร้านจะปิด “งื้อออออ” นิราขยับตัวงัวเงียในอ้อมกอดของเสือ ที่กอดเธอไว้เบาๆ เพราะกลัวเธอตกโซฟา “ง่วงแล้วค่ะ แม่ขา” เธอยกหน้าขึ้นไปมองร่างสูงก่อนระบายรอยยิ้มหวาน เมื่อคิดว่านอนกอดแม่ที่จากมาทำงานในเมืองกรุง “ยั่วเก่ง” เสือพูดเบาๆ กับตัวเอง มองใบหน้าสวยที่ยกยิ้มหวานหยดย้อยให้เขา เพราะคิดว่าเขาเป็นแม่ซะงั้น “ฝันดีนะคะ” นิราพูดพลางหลับตาลง กับความฝันแสนหวานนี่ ฝันที่ว่าได้นอนในอ้อมกอดแม่ที่คิดถึง จะมีอะไรดีไปกว่านี้ละ “ชิบหายละ” เสือที่มัวแต่มองหน้าเธอปล่อยเธอหลับไปอีกแล้ว นี่จะปลุกเธอยังไงดี เธอถึงจะตื่น “เธอบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ” เสือพลิกร่างเธอไปอีกด้านของโซฟา ก่อนจะค่อมทับตัวเธอไว้ แล้วกดจูบไปตามซอกคอขาวผ่อง แม้หน้าเธอจะไม่ขาวมาก แต่คอและผิวเนื้อที่อื่นกลับขาวเนียนละเอียดน่าฟัด “อื้อออ เจ็บค่ะ” นิราครางแผ่วเบา เมื่อเสือกัดเธอแรงๆ เธอเลยต้องลืมตาจากฝันแสนหวาน “อ๊ะ เจ็บนะคะ อื้อ” นิราดุร่างสูงเลือนรางที่ค่อมเธออยู่ เขาจึงเงยหน้ามามองเธอตอนเธอบอกว่าเจ็บ เธอยอมรับในฝันเลยว่าเขาโคตรหล่อ เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้เธอใจเต้นโครมคราม แถมยังวาบวาบไปตามช่องท้องน้อยๆ ของตัวเองตลอดเวลา “เธอยั่วเอง” เสือพูดเหมือนละเมอ ร่างนี้เย้ายวน ยั่วอารมณ์เขาตั้งแต่ครั้งแรก แต่เขาไม่ใช่ประเภทที่ชอบบังคับใครซะด้วยสิ ไม่อย่างนั้นเขาคงจับเธอขย่มแรงๆ ให้ครางเสียงสยิวบนโซฟานี่ไปนานแล้ว “เปล่าค่ะ อ๊า อื้อ” นิราปฎิเสธ แต่ถูกเขาฉกปากมากัดริมฝีปากเธอเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยวที่เธอเอาแต่ปฎิเสธ ทั้งที่ร่างกายเธอกำลังยั่วเขาอย่างหนัก ไม่ว่าจะหน้าสวยๆ ที่แดงซ่านเพราะเหล้าราคาแพง ไหนจะชุดของร้านที่มันโชว์เนื้อหนังมังสา ไหนจะอกอวบๆ ที่เขาอยากขย้ำแรงๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น รวมทั้งปากอิ่มๆ ที่ชิมครั้งแล้วครั้งเล่านี่อีก ตอนนี้มันกำลังเผยอขึ้นน้อยๆ อย่างต้องการบางอย่างใหญ่ๆ เช่นของเขาเข้าไปกิน “ปฎิเสธในสิ่งที่ตัวเองทำ ไม่น่ารักเลย” พูดจบเสือก็ก้มลงจูบปากเธอทันทีอย่างต้องการ ใช่ เขาต้องการเธอเหมือนผู้ชายปกติทั่วไปที่เห็นร่างยั่วยวนของผู้หญิงนั่นแหละ “อื้ออ” นิราโดนเขาว่าอีกแล้ว เธอจึงเบะปากทันที เสือดึงจมูกอย่างหมั่นเขี้ยวเธอ ยัยนี่เหมือนเด็ก อายุเท่าไหร่แล้ววะ 20-22 น่าจะไม่เกินนี้ โดยที่ไม่รู้เลยว่านิรา 25 ปีแล้ว “ตื่นได้แล้ว จะกลับ” เสือดุอีกครั้ง แต่เธอเหมือนไม่มีสติเลย เอาแต่ทำตัวงองแง่งใส่เขา เขาต้องกลับบ้าน ยิ่งนานเวลายิ่งหมดลงไปทุกที ก๊อกๆ เสียงด้านนอกเคาะประตูเบาๆ คงจะปิดร้านแล้วสินะ เสือคิดในใจ จะทำยังไงกับยัยนี่ดี เสืออุ้มร่างของนิราขึ้นฟาดไว้บนบ่า ก่อนจะใช้มือบีบเค้นก้นเธอแรงๆ ก่อนจะเดินมาเปิดประตู และทันทีที่ประตูเปิด เสือก็เห็นผู้หญิงสวยเจ้าของร้านยืนทำหน้าบึ้งตึงใส่เขา “นิรา!! คุณพยัคฆ์ไหนบอกจะไม่ทำอะไร คนของฉันไงคะ” เจ้าของร้านคนสวยแต่ท่าทางห้าวเป้ง ถลกแขนเสื้อยืดขึ้นนิดๆ เหมือนพร้อมบวกตลอดเวลา “ผมไม่ได้ทำอะไรเธอ เธอแค่ดื่มเยอะไปหน่อย บอกที่อยู่มาพิมพา ผมจะไปส่งเธอ” พยัคฆ์หรือเสือพูดเสียงดัง ตอนนี้เพลงในผับเงียบลงไปแล้ว แต่ลูกค้าบางส่วนก็กำลังดื่มต่อ ในขณะที่พนักงานบางคนเริ่มเก็บข้าวของ “คอนโดของคุณที่อยู่ในซอย 1 ใกล้ๆ ร้านนี่แหละค่ะ ชั้นบนสุด” พิมพาเจ้าของร้านคนสวยบอกพยัคฆ์ที่ทำหน้านิ่งๆ เธออยากไปส่งนิราเอง แต่ลูกค้าบางส่วนยังไม่กลับ แถมโต๊ะในสุดทำท่าจะชิ่งค่าเหล้าเธอด้วย เธอไว้ใจเสือเพราะรู้จักกันมาก่อน เสือไม่นอนกับคนเมา อันนี้เธอรู้ดี “ครับ” เสือก้าวเดินไม่สนใจสายตาดุดันของพิมพาสักนิด “อย่าทำอะไรน้องสาวพิมนะคะคุณเสือ พิมขอร้อง” พิมพาเอ่ยเสียงดังกับแผ่นหลังกว้างของลูกค้าวีไอพีของเธอ รู้ดีว่าเขาเสน่ห์แรงแค่ไหน แต่อยากให้เว้นนิราไว้สักคน “ผมไม่ชอบนอนกับคนเมา มันไม่ได้อารมณ์” เสือพูดทิ้งท้าย ก่อนพาร่างคนเมาเดินไปขึ้นรถหรูของตัวเอง แล้วขับมุ่งหน้าไปที่คอนโดที่เขาเป็นเจ้าของทั้งหมดอย่างไม่ต้องเปิดแผนที่เลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม