ตั้งแต่วันที่กลับมาจากเคารพไทเฮาเหม่ยเสี้ยวก็ไม่ได้เจอกับฟางอ๋องอีกเลย ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะใจจืดใจดำปานนั้น นี่มันสเต็บฟันแล้วทิ้งเลยนะ! ถ้าเป็นสมัยปัจจุบันเหม่ยเสี้ยวคงตามด่าเขาไปแล้ว แต่ก็นะ จะว่าเขาผิดมั้ย ก็ผิดที่มาตื้อจะแต่งงานด้วย ซ้ำยังโกหกว่าจะมีนางคนเดียว ผู้ชายนี่น่ากลัวจริงๆ เหม่ยเสี้ยวจะจำไว้ให้ขึ้นใจเลย
วันนี้เป็นเช้าวันที่4ตั้งแต่เข้าหอ กิจการเปิดตั้งแต่สองวันก่อน มีเงินหมุนเวียนในกิจการหลายพันตำลึงทอง กำไรต่อวันก็หลายร้อยเมื่อหักค่าแรงค่าจ้างและต้นทุนอื่นๆแล้ว เงินเข้าจวนวันต่อวัน เหม่ยเสี้ยวส่งไปเพื่อยืนยันว่าจะไม่ผิดคำพูด หากแต่เขากลับส่งจดหมายมาบอกว่าให้ส่งเข้าจวนทุกเดือนเป็นพอ
เหม่ยเสี้ยวได้แต่เจ็บปวดหัวใจอยู่คนเดียว คนที่เคยมาตามตื้อนางสารพัด แต่พอเขาได้นางก็ปล่อยทิ้ง อา...จะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็คงจะโกหกเกินไป ตอนนี้นางได้แต่เขียนลงในกระดาษและประทับตราให้เรียบร้อย
