บทที่ 1 ก่อกวนเป็นเหตุ

1815 คำ
บทที่ 1 ก่อกวนเป็นเหตุ ‘ ปัง ปัง ปัง ’ “ เฮีย กิ๊กเจ๋งปะ ” ​​​​​​“ ก็ได้อยู่ แต่ยังไม่โดนเต็มเป้า ยังไงก็แพ้เฮียอยู่ดี ” “ งั้นมาดูกัน เฮียแยกไปอีกฝั่งนะ ” ‘ ปัง ปัง ’ มีลูกปืนสวนมา “ เฮ้ย อะไรวะ ไอ้เฮียก็ไหนบอกว่าที่นี่มันร้างไง อะไรเนี่ย! ” “ เฮียก็ไม่รู้ เจ้ากิ๊ก! ระวังตัวด้วย ” “ จ้าาาา เหี้- เอ้ย เฮียยย ” ‘ ปัง ปัง ปัง ’ เสียงกระสุนดังสะนั่น ที่นี่คือโกดังร้างฉันกับเฮียอีกคนชวนกันมาซ้อมมือ ไม่คิดว่าจะมีคนอาศัยอยู่ด้วย เพียงเพราะเรายิงเป้าที่วางไว้ อีกฝ่ายก็สวนกลับทันที พรึ่บ แกร๊ก “ ยกมือขึ้นเหนือหัว สาวน้อย ” ข้างหลังเย็นวาบ จู่ๆก็มีมือดีเอาปืนมาจี้ที่ท้ายทอย พร้อมเอ่ยน้ำเสียงทุ่มนุ้ม ฟังดูไพเราะหู...แต่ มันใช่เวลามาวิเคราะห์เสียงหรือไงเนี่ย! “ เอ่อ... ” ฉันยกมือขึ้นเหนือหัวทันที “ ค่อยๆหันกลับมา อย่าเล่นตุกติกนะ ” ฉันค่อยๆทำตาม ทันทีที่เห็นใบหน้าของคนตรงหน้า ทำเอาอ้าปากค้าง ดวงตากลมเบิกกว้างในทันที ไม่ใช่คนรู้จักหรอก แต่คนตรงหน้าหล่อเกินปุยมุ้ยอะ “ รู้จักกูด้วยเหรอ ทำไมมองกูแล้วน้ำลายไหลวะ ” คนตรงหน้าถามอย่างสงสัย “ เอ่อ...มะ...ไม่ๆ ” ฉันส่ายหน้าทันที “ เอาปืนมาให้กูสิ ” “ พูดไม่เพราะเลย ” “ มึงเป็นใคร สาวน้อย ที่จะให้กูพูดเพราะๆด้วย ห้ะ มึงดูที่มึงยิงสิ เสียหายไปเท่าไหร่ โกดังกูเพิ่งซื้อมาเมื่อวาน มึงมาทำพังหมด ” อ้าวว โกดังมีเจ้าของเหรอเนี่ย? ไอ้เฮียภูมิ ไหนแกบอกไม่มีเจ้าของไง ไอ้เฮียบ้า “ เอ่อ...งั้นให้หนูเรียกคุณพี่ว่าอะไรดีคะ ” น้ำเสียงต้องหวานเข้าไว้ มันจะทำให้คนตายใจได้ “ เรียกกูว่าเสี่ย ” “ สะ...เสี่ย? ” ในความคิดเด็กมัธยมอย่างฉันที่จินตนาการคนที่มีคำว่าเสี่ยนำหน้านั้นก็คือ อ้วนลงพุง อายุรุ่นปู่โน่น แต่...คนตรงหน้าไม่ใช่ เขากลับดูดีกว่าในจินตนาการฉันเสียอีก “ ทำไม ดูตกใจจัง ” เขาถามกลับ “ เอ่อ...คือหนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิด คุณถึงต้องเอาปืนมาจ่อหน้าด้วย ” ยื่นปืนของตัวเองไปให้เขา พร้อมกับพูดขึ้น แต่ปืนเขามันจ่ออยู่ที่หน้าฉันเนี่ยสิ ทำเอาเสียววาบเหมือนกัน “ มึงเป็นใครกันแน่สาวน้อย ใบหน้าดูละอ่อนมาก แต่ฝีมือการใช้ปืนดีมาก ” “ ช่วยหันปลายกระบอกปืนไปทางอื่นก่อนได้ไหมคะ ” ฉันพูด “ หึ ” เขาส่งเสียงในลำคอ แต่ก็ยอมลดปืนลง “ หนู...เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเพียงเพราะเดินหลงเข้ามาแค่นั้น ไม่มีพิษสงใดๆทั้งสิ้น ปล่อยหนูไปเถอะนะ ” ทันทีที่เขาลดปืนลง ฉันก็พูดพรรณนาออกไป “ คนธรรมดา มีปืนไว้ครอบครองด้วยเหรอ น่าสนใจแหะ ” “ ไม่ ไม่ ไม่น่าสนใจหรอก ปืนของไอ้เฮียข้างบ้านนะ มัน มันชวนหนูมาเล่น แต่หนูไม่รู้ว่าที่นี่จะมีคนอยู่ ” “ เล่นปืนเนี่ยนะ เชื่อตายแหละ ว่าแต่พ่อแม่ชื่ออะไร พ่อมึงส่งมึงมาใช่ไหม แต่ปืนนี้มันคุ้นตาจัง เหมือนเคยเห็นที่ไหนนะ ” อย่าทำมาคุ้นตาตอนนี้สิ...นี่ถ้าคนนี้รู้จักพ่อฉันด้วยคงโป๊ะแตก ถ้าพ่อรู้ว่าฉันแอบมาเล่นปืน พ่อคงส่งฉันไปอยู่ญี่ปุ่นกับปู่แน่ๆ ไม่อยากไปเลย ที่นั้นพูดไม่รู้เรื่อง ฉันพูดไทย พวกเขาพูดญี่ปุ่น ดูสิจะเข้าใจกันได้ไง “ พ่อเหรอ พ่อหนูเสียไปนานแล้ว ส่วนแม่ก็หายสาบสูญไปเลย ทิ้งหนูไว้กับพี่ชายและพี่สาว ปล่อยหนูไปนะ ขอร้องล่ะ หนูต้องขายของส่งพี่ชายเรียนและเลี้ยงดูพี่สาวอีกค่ะ ” ขอโทษนะพ่อแม่ พี่สาวพี่ชาย ที่กิ๊กโกหกออกไปแบบนี้ มันจำเป็นจริงๆ “ ดูเธอสิ ดูก็รู้ว่าจับปืนเป็นชีวิตจิตใจ มือด้านหมดแล้ว ฉันว่าเธอกำลังโกหกอยู่นะ บอกมาว่าเธอลูกใคร พ่อเธอส่งเธอมาสืบเรื่องราวของแก๊งฉันใช่ไหม? บอกความจริงมาในตอนที่ฉันพูดดีด้วย เธอจะได้ไม่เจ็บตัว ” พูดแบบนี้ค่อยหน้าฟังหน่อย “ ไม่ๆ พ่อหนูไม่ใช่มาเฟีย พ่อหนูไม่เคยจับปืน ส่วนเรื่องปืนเป็นของคนอื่นที่ให้หนูยืมเล่นเองค่ะ ครอบครัวหนูยากจนมาก แทบจะไม่มีเงินกินข้าวด้วยซ้ำ จะเป็นมาฟงมาเฟียอะไรกัน ” “ ห้ะ เล่นปืน เหอะ โกหกให้มันเนียนๆหน่อยไม่ได้เหรอสาวน้อย ว่าแต่เธออายุเท่าไหร่ ” “ 25 ค่ะ ” “ หน้าตาดูเด็กจัง แต่อายุก็เยอะแล้วนะ งั้นมาอยู่กับฉันไหม เลี้ยงข้าวฟรีสามมื้อ มีเงินเดือนให้ด้วย มาเป็นบอดี้การ์ดให้ฉันสิ ” “ คือว่า...หนูมีพี่สาวที่ป่วยติดเตียงต้องเลี้ยงดูนะ คงไม่สะดวกรับงาน อีกอย่างหนูไม่เคยยิงคนด้วยนะ ความจริงไอ้เฮียข้างบ้านมันจ้างให้มาเล่นเป็นเพื่อนเอง ” โบยความผิดให้เฮียภูมิไปก่อน ก็มันชวนมาจริงๆนี่น่า แล้วนี่หายหัวไปไหน ไม่เห็นจะมาช่วยกันบ้าง “ ข้ออ้างสินะ ” “ คือว่า หนู หนู สามารถเอามือลงได้หรือยัง เมื่อยแล้วอะ ” “ เหอะ ฉันก็ไม่ได้บังคับให้เอามือขึ้นค้างไว้หนิ ” กวนปะเนี่ย “ เอ่อ ..พี่ขา คือว่าอย่างนี้นะ ถ้าคุณพี่จะเอาความ ต้องไปเอาจากไอ้เฮียภูมินะ มันชวนหนูมา แล้วถ้าพูดถึงเรื่องค่าเสียหาย หนูก็ไม่มีให้หรอกค่ะ หนูจ๊นจน ” ใช้ท่าไม้ตายแล้วกัน ลูกไม้นี้ใช้อ้อนพ่อสำเร็จตลอด ผู้ชายตรงหน้าก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน คงสำเร็จแหละ เดินเข้าไปหาคนตรงหน้าอย่างไม่นึกเกรงกลัวปืนของเขา พร้อมฉวยแขนเขาขึ้นมาจับ ส่งสายตาอ้อดอ้อน กระพริบถี่ๆส่งไปให้ “ ถ้าไม่สนใจมาเป็นบอดี้การ์ดงั้นมาเป็นเด็กเสี่ยดีไหม หน้าอกอวบๆแบบนี้ เสี่ยชอบ ” “ อุ้ย ตาย ว้าย กรี๊ด ไอ้...ไอ้ ไอ้คนลามก ” มือเล็กรีบปิดอกอวบทันที เขาไม่ได้ทำแค่พูด สายตาเขาก็ก้มต่ำมองหน้าอกอวบฉันไปด้วย สายตาที่มองก็ดูรู้ว่าเป็นตาแก่ตัณหาจริงๆ “ หึ ก็เธอมาอ่อยฉันเองอะ ว่าแต่รับข้อเสนอฉันมาสักข้อสิ ” “ เด็กเสี่ยเหรอ ไม่เอาไม่ชอบ ไม่มีเวลา ” สายตาก็สอดส่องไปทั่ว เผื่อจะเห็นใครให้ช่วยเหลือได้บ้าง “ งั้นก็อย่ากลับบ้านแล้วกัน ” “ งั้นอีกสองวันเจอกันที่ผับSin นะ หนูจะให้คำตอบ ” สถานที่ที่พูดออกไปเป็นของลูกพี่ลูกน้อง พี่ศินเป็นลูกชายของป้าแก้มซึ่งเป็นแฝดพี่ของแม่ฉันเอง เป็นสถานที่ที่นึกถึงในหัวตอนนี้เลยพูดออกไปแบบขอไปที “ ผับSin เหรอ ไม่ยักจะเชื่อว่าคนอย่างเธอจะรู้จักผับด้วย ไหนบอกว่าเงินกินข้าวแทบจะไม่มีไง หรือว่าเธอไปขาย.. ” ขายอะไรก่อน หรือเขาจะมองว่าฉันเป็นเด็กขาย....เฮ้ย ไอ้บ้าเนี่ย มีตาแต่หามีแววไม่ “ นายว่าฉันขายยาเหรอ ห้ะ ไอ้บ้า ” พูดออกไปอย่างโมโห “ 555+ โธ่ๆ อ่อนต่อโลกจริงๆ ฉันหมายถึงขายตัว ถ้าขาย ฉันซื้อ เอาไหม ” เว้ย... มือเล็กกำหมัดแน่น พร้อมจะปะทะได้ทุกเวลา แต่ติดตรงที่ว่าฝ่ายตรงข้ามมันมีปืนนี่สิ ต่อให้ฉันจะเคยแสบและซ่ามาก่อน ก็ไม่ไหวหรอก ปืนมันไม่มีตานะ โดนเข้าตายห่ากันพอดี “ หยุดใช้สายตาคุกคามหนูได้แล้วนะ ” อารมณ์เย็นลงหน่อยก็พูดจาดีออกไป “ ก็เธอมันน่า...มากๆเลย ” น่าอะไรย่ะ... ถ้าฉันเป็นอาหารคงโดนเขาสวบไปแล้วแหละ ขนาดวันนี้แต่งตัวมิดชิดนะ ไม่ได้ล่อแหลมสักหน่อย ก็แค่เสื้อรัดหน้าอกไซซ์36เอง เขามองตาเป็นมันส์เชียว “ ขอร้องล่ะ ปล่อยหนูไปเถอะ นะ นะ ” “ ลองอ้อนวอนแบบอ่อยๆสิ เผื่อฉันจะปล่อย ” ฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้จริงๆเหรอเนี่ย “ คุณพี่ขาา ” “ เรียกเสี่ย ” เขาพูดขัดขึ้น “ เสี่ยขา ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ นะๆ เสี่ยคนหล่อ หล่อลากดิน หล่อไม่มีที่ติ หล่อจนผีกรี๊ด ” อ้อนแบบแมวน้อย มันดูน่ารักตะมุตะมิมาก ฉันเลยทำตาม โดยการจับแขนเขามาแล้วเอาใบหน้านวลถูไปถูมา “ หึ๋ย น่าอกเธอโดนมือฉันอะ นุ่มมากก ” จิ๊ ไอ้บ้าหื่นกาม อย่าให้ฉันหลุดไปได้นะ คราวหลังจะมายิงไส้แตกเลยคอยดู “ ฮื่อๆ ปล่อยหนูไปนะคะ นะ นะ อย่าทำอะไรหนูเลย ฮื่อๆ ชีวิตที่เหลืออยู่ของหนู เอาไว้ตามหาแม่ที่ทิ้งพวกเราไปด้วย ฮื่อๆ ” ต้องปล่อยน้ำตาบ้างแล้วเผื่อเห็นใจ คนตรงหน้า น่าตาไม่โหดร้ายนะ ในใจลึกๆคงมีความเมตตาความเห็นใจคนบ้างแหละ โอ๊ย อีกิ๊กคนนี้เหมือนคนบาปเข้าทุกที่แล้วนะ เล่นพ่อเล่นแม่หลายรอบล่ะ “ โอเคๆ เจอกันที่ผับSin อีกสองวัน ว่าแต่เธอชื่ออะไร ” “ กะ...ก้านกล้วย ” ใครจะยอมบอกชื่อจริงออกไปล่ะ “ ชื่อแปลกดี ก้านกล้วยที่อวบอึ๋ม ” ขนาดชื่อนะ เขายังทำให้มันลามกได้เลย ยอมแล้วจริงๆ คนสมัยนี้หน้าตาดี ใช่ว่านิสัยจะดีจริงๆ “ ไว้เจอกันนะ แต่ถ้าเธอไม่มา ต่อให้พลิกแผ่นดินหา ฉันก็จะตามหาให้เจอ และเธอจะโดนหนักกว่านี้ ” คิดว่าจะกลัวเหรอ หึ ก็กลัวแหละถ้าเจอเขาอีกครั้ง แต่โลกมันก็กว้างใหญ่ไพศาล ฉันกับเขาไม่มีวาสนาต่อกันหรอก หลังจากนี้ไม่มีทางหากันเจอแน่นอน “ ขอปืนคืนหน่อย ” แบมือขอแต่คนตรงหน้ากลับฉวยมือเล็กไปจุมพิตที่หลังมือ โอ๊ยจะบ้าตาย เขามันโรคจิตชัดๆ “ ไว้เป็นของประกันก็แล้วกัน พรุ่งนี้จะคืนให้ ” ปืนนี้ก็แอบขโมยของพี่ชายมาด้วยสิ ตาย ตาย ทำไงดี แต่ถ้าเรายังตื้อต่อไป ดูท่าคงจะไม่ได้กลับบ้านง่ายๆหรอก งั้นเผ่นก่อนดีกว่า “ งั้น...บาย ” วิ่งหางจุกตูดไปทันที ใครมันจะอยากเจอนายอีก ไอ้คนหื่นกาม ไอ้บ้าลามก ☢️_________☢️ นามปากกาByMinne
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม