แดนที่ 18
(หมอรัน)
สองอาทิตย์แล้วที่ฉันย้ายมาอยู่เชียงใหม่ งานที่นี่ก็ราบรื่นดี ผู้คนน่ารัก
คงจะมีแต่สามีตัวดีนี่แหละที่งอแงแทบทุกวัน พูดถึงก็โทรมาพอดี
“ว่ายังไงค่ะ คุณเขตแดน”
“หมออยู่ไหน กลับคอนโดยัง”
ฉันถึงกับขมวดคิ้ว เมื่อเสียงปลายสายฟังดูดุผิดปกติ
“กำลังขับรถกลับ มีอะไรรึเปล่า ไม่เห็นต้องทำเสียงดุขนาดนั้นเลย”
“ป่าว แดนไปทำธุระก่อน รักหมอนะครับ”
ปิ๊บ
ฉันมองโทรศัพท์ในมือด้วยความไม่เข้าใจ อะไรของเขา
โทรมาพูดเสียงดุแล้วก็มีท่าทางร้อนรนแต่เดี๋ยวเสร็จธุระ เขาคงโทรกลับมาเองแหละ
ทุ่มครึ่ง
กริ๊ง กริ๊ง
เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ ฉันเลยรีบวางจานที่กำลังล้างอยู่ลงก่อนจะวิ่งไปรับโทรศัพท์
สงสัยจะเป็นเขตแดน ไม่อยากจะบ่นว่าตั้งแต่ฉันย้ายมาเขตแดนโทรมาถี่มากจะมีก็ตอนทำงานนี่แหละที่เขาไม่กวน
~ โรงพยาบาล calling ~
“โรงพยาบาลโทรมาทำไมกัน”
สายที่โทรเข้ามาไม่ใช่เบอร์เขตแดนแต่กลับเป็นเบอร์โร
