แดนที่ 14
กลิ่นหอมโชยออกมาจากในครัวทำให้คนที่กำลังนอนหลับอยู่ตรงโซฟาห้องรับแขกลืมตาลุกขึ้นนั่งด้วยความงัวเงียก่อนจะเดินตามกลิ่นนั้นไป
ฟอด ฟอด
คนหน้าดุเข้าไปหอมแก้มนิ่มของคุณหมอที่กำลังง่วนอยู่หน้าเตาฟอดใหญ่
“ตื่นแล้วหรอ เมื่อคืนหลับสบายมั๊ยคะ”
หมอรันเอี่ยวหน้ามองคนด้านหลัง เธอจุ๊บปากเขากลับเบาๆก่อนจะถามไถ่ถึงการนอนนอกห้องเมื่อคืนของเขตแดน
“ไม่เลย หนาวมากไม่มีคนกอด”
คนโดนถามรีบตอบพลางทำหน้ามุ่ยใส่เหมือนเด็กขาดความอบอุ่น
“ดีแล้ว จะได้ลดความเจ้าเล่ห์ลงบ้าง ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ”
“ถึงจะเจ้าเล่ห์แต่ก็รักหมอนะครับ”
เขตแดนก้มลงกระซิบข้างหูหมอรัน มือหนาเริ่มลุกล้ำเข้าไปใต้เสื้อตัวบางอย่างมีเป้าหมาย
“เดี๋ยวเหอะแดน”
หมอรันที่รู้ตัวถึงภัยอันตรายรีบดันคนตัวสูงออกก่อนจะส่งสายตาดุให้เขาเป็นเชิงห้ามปราม
“หมอ สามวันเเล้วนะ ลูกชายผมมันจะเฉาตายแล้วนะครับ”
“ก็ให้มันเฉาตายไปเลยค่ะ”
“นิดนึง”
“ไม่ไ
